hesabın var mı? giriş yap

  • (bkz: beyefendiye karı gönderelim)

    olm çok güldüm lan hahahaah. seni bu üstün cesaretin için tebrik eder, yürüdüğün kutlu yolda başarılar dilerim amaaa tipinin iyi olduğunu düşünüyorsan istediğin her yerde kız ayarlayabilirken neden bıçağı kemiğe dayandırıp sözlükten aramak zorunda kaldığını bi düşün derim.

    edit: imla.

  • arabayla 100 kilometrelik bir yolu 5 litre benzinle kat edebilirim.kaç para yapar ortalama 25 lira.peki 25 liraya kaç ekmek alırım 25.o zaman kritik soru şu: bu kadar ekmek yersem bu yolu kat edebilir miyim ? hayır. ben araba mıyım? yine hayır.

    (bkz: nasıl bağlayacağımı bilemedim)

  • kendimi suçlu hissettiğimden yaptığım öneri. destek görürse de çok mutlu olurum.

    dün orada o kadar çevik kuvvet bulunmasının nedeni biz beşiktaş taraftarı'nın ve rakip bursaspor taraftarı'nın arasındaki yıllardan beri süren husumet. bizi birbirimizden korumak için gelenler şehit oldu dün gece. makam sahipleri suçlu hissetmiyor, biz hissedelim.

    tüm beşiktaş ve bursaspor taraftarı tribünde birlikte otursun vodafone arena'daki bu maçta. hiçbir polis mesaisini bu maç için harcamasın. hem bilet gelirleri polisimize aktarılsın hem de şehit olan polislerimiz bir hiç uğruna değil, bizim dostluğumuzu tesis uğruna şehit olmuş olsun.

    bunu ulaştırabileceğim, yönetimden tanıdığım kimse yok. tek elimden gelen burada başlık açmak. belki bunu birilerinin görmesini sağlayabiliriz. biz de böylece bu suçluluk duygusundan biraz olsun kurtulmuş oluruz.

  • günümüzde askeri kışlanın içindeki hurdalığa bile gece hırsızlar gelip demirleri çalmasın diye nöbetçi dikilirken, yüzüğün yok edilebileceği tek yer olan hüküm dağının girişinin allah'a emanet edilmesi durumudur.

    yok efendim neymiş "yüzüğün yok edilmek isteneceği sauron'un en karanlık rüyalarına bile girmemiştir.” yok efendim "mordor'u kuşatmak zaten imkansızmış" yok "girişe giden yol çok zorlu kimse geçemez" falan filan inter milan.

    anadolu'da "eşeğini sağlam kazığa bağlamak" diye bir söz var. oraya 2 ork diksen zarara mı girersin? ayrıca "bir şey olmaz kanka" diye askeri strateji mi geliştirilir? hadi sauron bunu akıl edemedi peki saruman'a ne demeli? sen orada baş çavuşun eşeği misin? senin "ulan ne olur ne olmaz şuraya da 3-5 nöbetçi koyalım. zararı olmaz faydası olur" diye önlem almak aklına hiç mi gelmedi?

    şu rezilliğe bak, yüzüğün aşil topuğu olan yerin kapısında incin top oynuyor. dingo'nun ahırı sanki...

  • olayi izlerken sasirmadim hic, sayet abd'de paraniz yoksa siz bir hicsiniz. insanlar sadece ama sadece cikarlari icin sizinle iyi iliski kurarlar. kitaplarinda networking'di suydu buydu hep bu asilanir.

    baltimore'a ilk adimimi attigimi hatirliyorum. otobuse binmistim, diyalog su sekildeydi.

    - merhaba.
    + suraya koy, 5 dolar.
    - peki.
    + nerede ineceksin.
    - otelim su...
    + hayir hayir hayir hayir, hangi durak?
    - er...
    + nereye gittigin beni hic ama hic ilgilendirmiyor, son durak mi?
    - evet.

    son duraga geldigimde ise taksiyi aramistim. etraf zaten tekin degil, adres vericem ama tam adresi bilmiyorum herif konussa telefonda "10 katini vericem" diyecem. yandaki landmark'i soylesem herif hemen bulacak, otobus duragi da, bayagi belirgin bir yer.

    + merhaba, su duraga bir taksi istiyordum.
    - tam adres?
    + hemen su...
    - tam adresi bulunca ara. *cit*

    tekrar ararim.

    - hangi adres?
    + sehrin girisi, heme yaninda su var..
    - tam adres, nerede?
    + hemen su bi....*cit* diiiiiiiiiiiiit.

    sonra otelinize gelirsiniz ve resepsiyonda sizi yuzlerinde kocaman bir gulumseme ile karsilarlar. cunku siz musterisiniz, ve resepsyonistin job description'u belli.

    tehlikeli bir yerde olmaniza ragmen kimse size 2 dakika bile sabretmez, dedim ya olseniz donup bakmazlar bile. filmlerde insanlara yansitilanlardan cok farklidir yani. komunuz su bu tabii ki yardimseverdir, cikar iliskisiydi suydu buydu nedenlerden dolayi. ha turkiye'de olmuyor mu derseniz? oluyor tabii, fakat bes parasiz bir sekilde bir otobuse yabanci olarak binseniz sofor, olmadi tum otobus ahalisi bir sekilde yardimci olur, hatta evinize bile birakirlar sizi. kolektif toplumlari cok elestiriyoruz, fakat bu arti ozelligini de belirtmekte fayda var.

    amerika'nin tadini cikarmak istiyorsaniz cebninizin deriiiiiin oldugundan emin olmalisiniz once, paraniz varsa bireyciligin butun nimetlerinden faydalanirsiniz. yoksa en aci, keskin tarafi sizin kalbinizden giriverir. yolda arabaniz bozulursa, yardim bekleyeceginiz kisi sokaktan gecen yardimsever vatandaslar degil kesinlikle ama kesinlikle roadside assistance olmali.

    mcdonald's musteri hizmetlerini arayip calisanlari kovdurmaya calismak bir halta yaramaz bu yuzden. bu olayin gectigi restorandan 2 mil otedeki mcdonalds'da da ayni sey olurdu, 20 mil otedekinde de, 200 mil otedekinde de, 2000 mil otedekinde de. bir adam cikip "hop, noluyor lan?" dese sasirirdim esas. cam bolmeler ardindan konusan gorevliler, her gun televizyonlarda saatlerce donen ev guvenligi su guvenligi bu guvenligi reklamlari, insanin icini karartan "ilacimizi almazsaniz oleceksiniz" reklamlari, cocuklarin en ufak bir toz tanesinden olebileceginin asilanmasi, "germ" yuzunden temas bile kuramayan insanlar...new york'ta sokakta olen bir evsizin yanindan 8-9 saat boyunca hic birsey yokmus gibi gecip giden insanlarin, 911'i bile aramayan insanlarin videosunu hatirlayan tek ben olmamaliyim.

  • kendisi bence bir türk firmasına gelmiş geçmiş en başarılı yöneticilerden biri. ilk roportajlarının birini hatırlıyorum, amacının "turkcell'i salt bir cep telefonu operatörü olmaktan çıkarıp, bir servis şirketine dönüştürmek" olduğunu hatırlıyorum. bu o günlerde çok seyrek telaffuz edilen bir olgu idi. "servis" dediğin olay yalnızca büyük şirketlere yapılan kurumsal anlaşmaların yanında sunulan bazı ek detaylardan ibaretti. o dönemki gsm operatörü piyasası kontör, lira ve tarife üzerinde yapılan kampanyalar ile farklılaştırılan marketing operasyonları ile ilerleyen bir market imiş baktığında. ben hala hatırlıyorum 5 dakikası 1 kontör, 10 dakikası bilmemne tarzı olayları. ki telsim - vodafone'da da olay aynı, avea'da da aynı, türk telekom'da da aynı.

    bu herifin vizyonu, operatöre bir "servis şirketi" olma yeteneğini kazandırdı. nedir bu? küçük, büyük işletmelere, öğrenciye, çalışana, patrona, esnafa farklı kombine servis paketleri ile ilerlemek. eskiden turkcell ne yapardı, atıyorum 100 kişi için aylık "500 dk + 5000 sms + 4 gb internet" şeklinde gsm servis sağlayıcısı sözleşmesi yapar çıkardı. adam aldı datacenter'ları kurdu, hosted servisler için gerekli altyapıyı oluşturdu. superonline ile birleşmeyi gerçekleştirip telekom altyapısını yarattı. kurumsal birleşik çözümler için markalarla anlaşma yaptı, danışmanlar işe aldı, güzel takımlar kurdu. sonuç olarak olay "500 dk + 5000 sms"'ten bakın nereye geldi:

    bi kuruma gittin. 200 çalışan için 500 dk + 5000 sms anlaşması yaptın, okey, sonra adsl / vdsl anlaşması da yap. adamın 500 mağazası var her birinin ağ altyapısını sen kur. onun yanında merkeze switching altyapısı lazım olacak, onu al tarifenin içerisine göm, 24 ay taksitle ödesin. yanında kablosuz ağı gerekecek, alalım 500 adet ap her mağazasına ekleyelim. ip telefon altyapısı gerekli herkese artık, telefonlarla birlikte 36 ay taksitle ekleyelim. ip santral de turkcell'in kendi cloud'undan çalışsın. vpn gerekecek her farklı mağazaya, hepsini tarifeye ekleyelim, yine turkcell datacenter'ları üzerinden kiralama modeli ile ilerlesin. şirketin 4 farklı merkezi var, video konferans yapmak isteyecekler, bunu da tarifeye ekleyelim, tcell altyapısı ile çalışsın. ayrıca şirketin istediği farklı spesifik ihtiyaçlar da var fakat kaynak ayırmak istemiyorlar, biz girelim işin içine, %5 vade farklı ile yine tarifenin içine gömüp taksitlendirelim, hiç alakamız olmayan bir konuda bile sadece finansör olarak içeride bulunalım.

    bu strateji o kadar başarılı bir strateji ki, hem vendor lock-in sağlıyorsunuz (yani müşteriyi bi kere bağlamış oluyorsun), hem tek seferde çok ciddi boyutta işlere imza atabiliyorsun (sadece tarifeyi sağlıyorum demek var, tüm it altyapısını ben verdim demek var), hem ciddi danışmanlık ücretleri alabiliyorsun (ek bir gelir kolu oluyor bu sana) hem de vendor'dan bağımsız olarak krallar gibi oyunu kurabiliyorsun. artı olarak sana sadık onlarca alt bayii yaratıyorsun, zira adamlar senin finans gücünü ve ismini kullanıp, normalde giremeyecekleri projelere giriyorlar. artı, üretici firmalarla da kanka oluyorsun, her üreticinin fiyatlarını, özelliklerini biliyorsun. her yönden pazarın patronu oluyorsun özetle.

    ciliv'in kazandırdığı bu beceri daha sonrasında türk telekom - avea ile de birebir aynı şekilde gerçekleştirilmeye başlandı, şimdi yavaş yavaş vodafone da oyuna ısınmaya başladı. her halükarda adamın bu vizyonunu inanılmaz başarılı buluyorum. sadece çalıştığı şirkette değil, sektörde ciddi bir değişime, paradigma kaymasına sebep oldu, ki değişim iyidir, değişim candır. adam başlı başına dev bir sektörü değiştirdi. bu sebepten ülkeden gidişi, bence türkiye it camiası için ciddi bir kayıptır.

    küçükten büyüğe yönetilebilir turkcell servislerini incelemek isteyenlere link: http://www.turkcell.com.tr/kurumsal/bulut

    son bir ekleme olarak şunu da belirtmek isterim, ik tarafında kazandırdığı vizyon nasıldır bilmiyorum ama gerçekten çok başarılı ve vizyoner isimlerle çalışıyorlar. birlikte çalışma imkanı bulduğumuz arkadaşlar hem alanlarında uzman, hem de sektördeki gelişmeleri direkt yakından takip ediyorlar. bir san francisco'da ne oluyorsa, turkcell'de de bu konuşuluyor ve çalışmaları anında başlatılıyor. mesela atıyorum mobil marketing tarafında yapılan ya da planlanan projelere bakıyorum, türkiye'de daha m'si yokken, adamlar bir şeylere başlamış oluyorlar. ha onlar şirket içi bürokrasiyi aşana kadar atı alan üsküdarı geçmiş oluyor ama o ayrı :)

  • benimkisi biraz silahı değil de, silah-ları:

    gustav raylı top:
    tüm zamanların en büyük topu. alman malı olan bu meret, 1942 yılının temmuz ayında gözler önüne seriliyor.
    aslına bakarsak o kadar sofistike bir silah değil. en önemli özelliği büyük olması. yalnızca namlusu 47 metre. gerisini siz düşünün. tüm ağırlığı ise 1350 ton. topun bu denli büyük tasarlanmasının nedeni, fransa'nın tüm kuzey ve doğu sınırlarını kapsayan ve ağır silahlarla güçlendirilmiş maginot savunma hattını delebilmekti. (red alert oynayanlarınız bilir, fransa'nın savunma topları efsanedir, esnetilemez, kırar geçer.) topun mermileri de doğal olarak daha önce görülmemiş boyutta ve ağırlıktaydı.
    alman ordusu 1934'te topun üretimi için önde gelen silah üreticisi krupp ag'yi görevlendirmişti. almanların, maginot hattı'nı delip fransa işgalini başlatabilmesi için projenin 1940 baharına kadar tamamlanması gerekiyordu. ne var ki üretim aşamasında yaşanan bazı aksilikler yüzünden gustav 1941'e kadar test aşamasına geçemedi. ilk defa 1942 başlarında sivastopol'de kullanıldı.
    sivastopol alman saldırısıyla harap olsa da gustav, namlusu devre dışı kalana kadar sadece 48 kez ateşlenebilmişti. oysa testlerde 250 atışa kadar dayanmıştı. gustav'ı atış pozisyonuna getirmek için tam 4000, ateşlemek için ise 500 adam gerekiyordu. 1944'te varşova'daki bir ayaklanmayı bastırmak için kısa süreliğine tekrar ortaya çıkmış olsa da ele geçirilmesini önlemek için almanlar bu alev püskürten yer ejderyasını hurdaya çıkardı.

    sherman crab:
    kendisi bir mayınsavar. 1944 yılında ingiliz elinden çıkan bir icat. önünde taşıdığı dönen bir silindire iliştirilmiş zincirlerle, yola düşenmiş mayınları imha ederek ilerleyen ve böylece arkasından gelenler için yolu temizleyen bir tank üretme düşüncesi, sherman crab ortaya çıkmadan önce de ingiltere'de konuşuluyordu. aslında böyle bir silindiri monte etme fikri, güney afrikalı yüzbaşı abraham du toit'ya aitti. du toit, fikri önce kendi ülkesindeki makine mühendisleriyle paylaşmış, sonrasında ise geliştirmek için ingiltere'ye gitmişti. bu uğurda, 1942'den itibaren sayısız plan, proje geliştirilmiş ve nihayet sherman crab, general hobbart tarafından üretim onayı almıştı. du toit, silindirin kendi motoruyla çalışmasını planlamış olsa da son tasarımda ana motora bağlandı. o, yalnızca bir mayın temizleyicisi değil, silindirin üzerine iliştirilmiş kesiciler sayesinde aynı zamanda bir dikenli tel kesme ustasıydı.
    elbette işlerin aksi gittiği zamanlar da olmuyor değildi. sonraki tasarımlarda düzeltilmiş olsa da zincirler birbirine dolanabiliyordu. öte yandan, yolu temizlerden saatte maksimum 2 km hızla ilerlemesi işlevsellik açısından bir eksiydi. ayrıca, belli sayıda mayın temizleyebiliyordu ve çalışırken zincirlerinin havaya uçtuğu da oluyordu. o zaman da onarmak için zincirleri yerinden sökmek gerekiyordu. ne kadar kusurlu olursa olsun, du toit bu icadıyla savaşa katkılarından ötürü 1948'de kraliyet komisyonu tarafından 13.000 sterlin ödüler layık görüldü.

    goliath tankı:
    namı büyük, kendisi küçük. almanya, 1942'nin başı.
    amerikan kuvvetleri tarafından, böcek larvası anlamına gelen "doodlebug" ismiyle anılan goliath tankları, son derece küçük boyutlarda ve uzaktan kumandalıydı. müttefik tanklarının ya da kamplarının çok yakınına sokulabilen ve gerektiğinde patlatılabilen, tek kullanımlık araçlardı bu tanklar. düşmanları şaşırtmak amacıyla, boyutlarına zıt olarak dev goliath'ın ismi verilmişti. elektrikli veya benzinli bir motorla çalışan, daha sonraları ise iki silindirli bir motosiklet motoru monte edilen goliath, bir kabloya bağlı olan kumandası sayesinde istenilen hedefe yönlendirilebiliyordu. genellikle düşman savunmasını patlatmak ya da mayın temizlemek amacıyla kullanılsa da 650 metrelik menziliyle tanklar karşısında işe yaradığı oluyordu. 7500'ü aşan sayısıyla goliath, savaş sonrasında uzaktan kumandalı cihazların üretimine ilham kaynağı oldu. bununla birlikte, pek de ucuz olduğu söylenemezdi. tek kullanımlık olması ise etkinliğini azaltıyordu. saatte en fazla 10 km hızla yol alabilmesi başka bir dezavantajıydı. bir tanka yetişebilmesi için o tankın neredeyse sabit durması gerekiyordu. kablosu yüzünden menzili de son derece sınırlıydı ve kablonun her an kesilme riski de cabasıydı. o dönemin küçük silahlarının bile delebileceği ince zırhı, onu oldukça savunmasız kılıyordu.

    habakkuk projesi:
    buzdan uçak gemisi. bir hayal. britanya'nın 1943'te ortaya attığı ütopik bir fikir. yeni gemiler üretmek için gereken çelik ve alüminyum kaynakları tükenmeye başlayınca, geoffrey pyke fantastik bir çözüm ortaya sunuyor:
    buzdan üretilmiş bir uçak gemisi. önerisi; doğal ya da insan yapımı olan bir buzdağının kesilip düzleştirilmesi, içi oyularak bir uçak gemisi formu verilmesi ve nihayetinde de okyanusta kullanılmasıydı. pyke, avusturyalı biyolog max perutz ile birlikte bir buzulu nasıl gemiye dönüştürebilecekleri konusunda çalışmaya koyuldu. ne var ki ihtiyaç duyulan boyutlardaki bir buzulun kendi ağırlığıyla kırıldığını fark etmeleri uzun sürmedi. ancak, talaş ve buz karışımından oluşan pykrete'ın keşfiyle umutlar tekrar yeşerdi. bu malzeme yüzüyordu ve sağlamdı, ancak yalıtım ve soğutma gerektiriyordu. kelime, ingilizcede beton anlamına gelen "concrete" ile geoffrey pyke'ın soyadının birleşiminden oluşuyordu. bu keşfin ardından, kanada'daki patricia gölü'nde inşa edilen bir prototip fantastik bir hayali gerçeğe dönüştürse de erimesini önlemek için bir soğutma sistemine ihtiyaç vardı. prototip, erimeden önce sadece üç yaz dayanabildi. başarılı olabildi mi? hayır.

    nellie:
    bunun için churchill'in şapkasından çıkan tavşan diye geçer. 1939 doğumlu bu silah, avrupa'da patlak veren savaşla birlikte, doğal olarak hafızalarda 25 yıl öncesinde yaşanan 1. dünya savaşı'nın neden olduğu sorunlar canlandı. elbette ilerleyen yıllarla birlikte teknoloji gelişmişti. artık, savaşın nede olduğu sıkıntılara daha etkin çözümler üretilebiliyordu. bizzat winston churchill, bu çözümlerden bazılarının fikir babasıydı. piyadelerin önünde ilerleyen ve onları tehlikeye atmadan siper kazıp, savunma hattını uzatabilen "beyaz tavşan" bu fikirler arasında yer alıyordu. bu siper kazma makinesine nellie adı veriliyor. 12 silindirlik iki yüksek hızlı dizel motorla çalışan nellie'nin standart nakliye araçlarıyla saha taşınması imkansızdı. 1940'a gelindiğinde ise küçük ve hızlı hareket eden tanklar siper savaşını gereksiz kılmaya başladı. nellie her ne kadar iyi bir fikir olsa da bu gelişme, ona pek iş bırakmayacaktı.

    anti-tank köpekleri:
    bu yöntem, sovyetler birliği tarafından kullanılmaktaydı. önceleri köpekler, tanklara yaklaşmaları ve altlarına zaman ayarlı bir bomba bırakmaları için eğitilmişti. bu plan pek işe yaramayınca köpeklere bir düzenek ve bir bomba bağladılar. eğitilen köpek hedefe varıp temas ettiğinde düzenek çalışıyor ve bomba patlıyordu. sovyet ordusu bu yönteme 1941-1942 yılları arasında başvurdu ancak çok başarılı olamadı. köpeklerin bazıları daha tanklara ulaşamadan öldürülüyor, bazılarıysa sovyet hatlarına gri dönerken patlıyordu. bir kısmı da doğruca eğitim sırasında görmeye alıştığı sovyet tanklarına koşuyordu.

    güvercin füzeleri:
    abd'li psikolog ve mucit burrhus frederic skinner, füzelerin içine koyulacak güvercinlerin önüne yerleştirilen ve aynı zamanda üzerinde füzeyi yönlendiren sensörler bulunan ekranlar planlamıştı. güvercinlerden, ekranda doğru hedefi, örneğin bir düşman gemisi gördükçerinde ekran üzerinde onu gagalamaları ve görüntü ekranın merkezinden uzaklaşınca hedefi gagalamaya devam ederek onu hep ortada, yani füzenin hedefinde tutmaları bekleniyordu. denemeler sırasında güvercinler hedefi hep ortada tutmayı başarsa da abd ordusu füzeleri kuşlara emenet etmek istemedi.

    yokosuka mxy-7 ohka:
    1945, japonya, roket yakıtlı kiraz çiçeği.
    japon hükümeti, amerikan güçlerinin pasifik'teki japon mevzilerine doğru ilerleyisini durdurmak için elinden geleni yapıyordu. 1944 yılından itibaren kamikaze saldırılarını iyiden iyiye arttırmıştı. 1945'te, tokyo üniversitesi havacılık araştırma enstitüsü'nün yardımıyla asteğmen mitsuo ohta, yeni ve çok daha yıkıcı bir kamikaze uçağı tasarladı. anlamı kiraz çiçeği olan "okha", tek kişilik ve roket güdümlü bir bombaydı.
    kısa menzilde kullanılacağı için fazla bir pilotaj tecrübesi de gerektirmiyordu. genellikle mitsubishi g4m "betty" bombardıman uçağına bağlı şekilde havalanan ohka, hedefin yakınına taşınır ve orada salınıverilirdi. deniz üzerindeki hedefine nişan almadan önce havada süzülmeye başlar ve zamanı gelince pike yamak için üç roketini birden devreye sokardı. tam yol dalış sırasında saatte yaklaşık 1000 km'yi bulurdu.

    yarasa bombaları:
    amerika'nın dahiyane fikirlerinden bir diğeri, japonya'da yangın çıkarmayı amaçlayan yarasa bombalarıydı. binden fazla bölmesi olan büyük bir mermi kovanına, kış uykusunda olan ve bedenlerine birer saatli bomba bağlanmış yarasalar yerleştirilecekti. mermi bırakıldıktan bir süre sonra bir paraşüt açılacak ve ardından merminin dış kaplamasının açılmasıyla yarasalar dışarı çıkıp ormanlarda ya da şehirlerdeki bina saçaklarında kendilerine barınak arayacaklardı. yapılan denemeler bu fikrin etkili olabileceğini gösterdi ancak 1945 ortalarına kadar hazır edilemeyeceği anlaşılınca proje rafa kaldırılıyor.

    patlayan fareler:
    ingiliz özel operasyonlar biriminin yöneticisi tarafından tasarlanan bu sinsi fikir, ölü fareleri plastik patlayıcılarla doldurmak ve onları almanya'daki kritik öneme sahip binaların kazan dairelerine yakın yerlerde bırakmaktan ibaretti. bulundukları zaman kazana atılmalarını ve kazanın içindeki patlamanın büyük bir hasar yaratmasını umuyolardı. tek bir farenin infilak etmesi pek etkili olmazdı, ancak beraberinde binanın kazanının da patlamasına neden olursa, hasar tam da istedikleri büyüklükte olabilirdi. bu plan fazla gelişemedi çünkü ilk ölü fare sevkiyatı almanlar tarafından tespit edildi.

    panzer viii maus:
    200 tonluk bir tank, temmuz 1944'te almanların elinde gözlerini hayata açıyor.
    nazi almanyası'ndaki büyük silah takıntısının örneklerinden biri de maus (fare). mihver devletleri'nin birçok süper silah denemesi gibi maus da kendi kulvarında fazlasıyla büyük bir silahtı. 188 tonluk ağırlığı ve en kalın noktasında 200 mm'yi bulan zırhıyla o zamana kadar üretilmiş en yüksek tonajlı ve en kalın zırha sahip tanktı. düşman hatlarını yaracak bir koçbaşı olması amacıyla tasarlanmıştı. müttefiklerin farklı tanksavar silahlarına karşı durabilecek kadar güçlü, ölümcül hasar almayacak kadar sağlam bir yapıya sahip olması amaçlanıyordu. ne var ki birçok sorunla karşılaşıldı. örneğin, onu hareket ettirebilecek güçte büyük motoru içine sığdırabilmek bu sorunlardan biriydi. birkaç motor denendi ama en fazla saatte 20 km hıza ulaşabildi. dahası da var, böylesine devasa bir ağırlığı hangi köprü taşıyabilirdi ki?
    çözüm, maus'un basınçlı bir kabin sayesinde suyun altında ilerleme kabiliyeti kazanması oldu. beş adet sipariş edilmesine rağmen yalnızca iki prototip tamamlanabildi. ayrıca, üzerine monte etmek için ellerinde yalnızca tek bir top bulunuyordu. zaten kısa bir süre sonra sovyet ordusu, böblingen bölgesindeki maus test alanını ele geçirdi.

    büyük panjandrum:
    nam-ı diğer ölüm fırıldağı, 1944 britanya.
    1943 yılıydı ve müttefiklerin avrupa'yı istila etme planları hızla şekillenmeye bşalamıştı. avrupa'nın batı kıyısına yapılacak çıkarma planlarındaki lojistik sorunlarının yanında, norveç ve fransa boyunca devam edip ispanya sınırına kadar uzanan atlantik duvarı savunma hattı da kaygı vericiydi. müttefiklerin, personel yardımı olmaksızın çıkarma gemilerinden sahile inip, hareket edebilecek bir araca ihtiyacı vardı, zira çıkarma sırasında personel ateş altında kalacaktı. aracın sahilde hareket edebilmesi ve nazilerin savunma hattında bir tankın geçebileceği büyüktülte delik açabilmesi gerekiyordu. çözüm, yaklaşık üç metre çapındaki iki tahta tekerlek arasına yerleştirilmiş bir tambur ve tamburun içinde saklı 1 tonluk bomba taşıyan panjandrum'du. kordayt roketleri sayesinde ileri doğru hareket edebilen bu aracın gizli tutulması gerekiyordu, fakat devon'daki halka açık bir plajda, tüm güvenlik uyarılarına rağmen kalabalığın meraklı gözleri arasında test edildi. panjandrum başlangıçta tekneden kıyıya doğru oldukça iyi gidiyor gibi görünse de sonrasında kontrolsüz bir şekilde dönmeye ve farklı yönlere doğru fırlayan roketlerini kaybetmeye başladı. roket sayısını değiştirerek ve dengeyi sağlamak amacıyla merkeze üçüncü bir tekerlek ekleyerek yeni denemeler yaptılarsa da hiçbir zaman panjandrum'u zapt etmeyi başaramadılar.

    güneş silahı:
    bence 2. dünya savaşı'nın en garip projesidir.
    james bond filmlerinde görmeye alışık olduğumuz türden çılgın bir icat. bilinen adı sonnengewehr, türkçesi güneş silahı! alman fizikçi hermann oberth tarafından 1929'da ortaya atılan ilk güneş silahı projesi, dünya'nın yörüngesine yerleştirilen 100 metre çapındaki bir içbükey aynanın, yoğunlaştırılmış güneş ışınlarını istenilen bir hedefe yansıtmayı amaçlıyordu.
    bu fikir, 2. dünya savaşı sırasında alman ordusu topçu birliği tarafından değerlendirmeye alındı. mühendisler projeye dünya'dan 8200 km uzakta, gezegenin yörüngesinde dönecek bir uzay istasyonu da dahil etmişlerdi. bu istasyona, metalik sodyumdan yapılmış 9 km'lik bir ayna bağlanacaktı. ayna ve istasyon, itici roketler sayesinde hareket edip doğru pozisyonu alacak ve hedefe odaklanacaktı. bu büyüklükte bir silahın koca bir şehri yakabileceği ya da okyanusu buharlaştırabileceği düşünülüyordu. doğal olarak proje hiçbir zaman başlamadı, çünkü alman bilim insanlarına göre ihtiyaç duyulan teknolojiyi kusursuz hale getirmek için 50 ile 100 yıl sürebilirdi.

    balon bomba "fu-go"
    kıtalararası bir silah, japonya 1944
    abd savaşa katılmıştı ama şehirleri bombalanan ve tüm altyapısı yerle bir olan diğer müttefik ülkelerinin aksine doğal bir koruma altındaydı. hem doğu hem de batıdaki düşmanlarıyla arasında uzanan koca bir okyanus, ülkeyi tehlikelerden koruyordu. fakat japonlar, amerikan birliklerinin ilerlemesini durdurmak için bir şeyler planladı. patlayıcılarla donatılmış ve pasifik üzerindeki doğal jet akımını kullanarak serbestçe süzülüp abd'ye ulaşacak insansız balonlar üretmeyi planladılar. kağıttan yapılmış ve patates unu ile yapıştırılmış fu-go bombaları amerika semalarına ulaştığında halka korku salacak ve taşıdıkları yüksek tesirli bombalarla binaları yerle bir edecekti. termit bombaları her yeri ateşe vermeye başladığında insanlar panik içinde sağa sola kaçmaya başlayacaklardı. en azından planlanan buydu. fakat bu balonların sadece küçük bir kısmı amerika'ya ulaştı ve verdikleri hasar çok az oldu. japonya'nın hayal ettiği o kitlesel panik ise hiç yaşanmadı. öte yandan, kıtalararası bir silah ilk defa denenmiş oldu. bu girişim, savaş sonrası silahlanma yarışında kesinlikle üzerinde durulacak bir meseleydi.

    avre bobini:
    britanya 1944, overlok makinesi ayağınıza geldi.
    normandiya çıkarması zamanı, fransa kıyılarına yapılacak askeri çıkarmanın planları hız kazanıyor, müttefik güçlerin karşılaşabileceği olası zorluklarla nasıl başa çıkılacağına dair yeni fikirler ortaya atılıyordu. daha öncesinde dieppe'de yapılan sahil çıkarması, piyadeleri korumakla görevli tankların zamanında konuşlandırılamaması gibi zaafları gözler önüne sermişti. tankların bir kısmı çakıllı yüzeyde hareket dahi edememişti. kimi mühendisler, savunma hattını delebilecek patlayıcı yüklü tekerlekler üzerinde çalışırken, kimileri de mayın tarlalarını temizlemenin yolunu arıyordu. kraliyet taarruz aracı mühendisleri (assault vehicle royal engineers) tarafından geliştirilen "avre bobini" taknının çalışma prensibiyse son derece basitti: ardından gelen tanklar için halı döşemek. adını, iki çelik kol arasında taşıdığı kanvas makarasından alan avre bobini, sahile indirilen tankların önünde ilerleyerek onlar için yolu daha elverişli hale getirip, kuma batmalarını önlüyordu.

  • kendi ağzından dile getirdiği tezidir. yazının ana teması rakı balık uyuşmazlığıdır.
    .......................
    rakı yüzde 40 veya üstü olan yüksek alkollü bir içecek. ayrıca aromatik açıdan çok fukara. örneğin iyi bir şarapta aşağı yukarı 200 civarında aromatik not veya nüans var. rakıda ise iki veya üç. yüksek alkollü ve tekdüze bir içki. damağı uyuşturuyor ve mideyi kazındırıyor. bu durum meyhane ve balıkçıların işine geliyor tabii. müşteriler ne yediklerinin pek farkına varmıyor rakı içince. özellikle de soğuk ve sıcak mezelerden sonra sıra balığa geldiğinde, müşterinin damağı hiçbir nüansı anlayamayacak durumda oluyor. ezine peyniriyle rakıya eyvallah. ama yemekle içki içecekseniz şarap, yoksa mineral açısından zengin doğal kaynak suyu derim...

    edit:
    1– biraz aşağıda verilmiş ama kaynak vedat beyin hürriyetteki köşesidir.
    2– "giydirme" kelimesi sırf başlık ilgi çeksin diye değil özellikle rakıseverlerin algısı ve rakıya bağlılığı düşünülerek tercih edildi. biraz fanatik bence rakıseverler.
    3– rakı senede bir kere içerim sağlam olacak şekilde. şarap ise iki yılda bir belki bir kadeh içerim. iki içkinin de fanatiği değilim. naçizane alman ve belçika biralarını severek tüketirim.
    4– babam şarap yapar. posa halindeki, sıkımı bitmiş üzümü komşumuz alır rakı yapar. bu, bilenler için rakıyı ikinci derece içki konumuna düşürebiliyor nedense.
    5– yazar haklı,katılmamak mümkün değil. ama yazısının hiç bir yerinde rakı ve içenlerini lanetlemiyor. bundan maada türk biraları hatta türk pizzaları için yaptığı sert eleştirilerde de son derece haklı bence.

  • gelişleri de kurşun atmadan olmuştu zaten.
    gören de padişah ve şehzadeler elde mitralyöz istanbul'u işgal etmeye gelmiş ingilizlere ta-ta-ta sıkarken silah başında şehit oldular zanneder.

    istanbulu kendilerine ikram eden padişahın kendisinin himmete muhtaç bir dede olduğu görülünce ingilizler "bunun bize de faydası olmayacak anlaşılan, biz bedava işgal için gelmiştik o zaman biz kaçar" dediler, giderken de himmete muhtaç padişaha son bir yardım edip geçerken avrupaya bıraktılar.

    var mı lan öyle üç kuruşa beş köfte, padişah kalsaydı vardı.

  • gören de sanacak ki; ibb diye bir ülke var türkiye'nin komşusu. türkiye'de mükemmel bir fiyat istikrarı sağlanmışken ibb ülkesinde halka zulüm olsun diye habire zam yapılıyor.