hesabın var mı? giriş yap

  • david le breton'a ait bir tanım olan başvuru yüzü, insanın içselleştirmiş olduğu yüz imgesidir. yüzü için referans olarak kabul ettiği tek yüzdür. kendisini düşündüğünde başvuru yüzü çağrışır.

    başvuru yüzü gençliğe aittir ancak yıllar geçse bile zihindeki varlığı sürer. bir fotoğrafını ya da aynadaki aksini inceleyen kişi kendini başvuru yüzü ile karşılaştırır. yaşlandığımızı bize hatırlatan ilk şey, başvuru yüzü ile karşılaştırdığımız güncel simamızdır. nostaljik bir duygu ile yapılır bu karşılaştırma.

    plastik cerrahiye en sık başvuru nedenlerinden birisi, başvuru yüzüne en yakın ifadeyi yüze sabitlemeye dair nafile çabadır. başvuru yüzü bireyin en olumlu anımsadığı kimlik duygusunun da çağrıştırıcısıdır. ona bu denli güçlü tutunulmasının bir nedeni de kimlik duygusu ile bu bağlantısıdır.

    başvuru yüzünü canlı tutan şeylerden biri de bizi o yüzle anımsayan sevdiklerimizdir. aile, partner, arkadaşlar gibi seneler boyu duygusal yatırım yaptığımız ve bize yatırım yapan insanlar, bizi başvuru yüzümüzle hatırlar. yaşlandıkça hem başvuru yüzü ile güncel simamız arasında fark açılır hem de o yüzü hatırlayanlar yavaş yavaş hayatımızdan çıkar, böylece başvuru yüzünün yitimi duygusu güçlenir.

    hayatta - hayatın kendisi dahil - her şey geçici olduğu gibi, görünümler de geçicidir. bazen insan zihni bu geçiciliği zihninde ve hatta bedeninde durdurmak, bilinçdışında ölüme başkaldırmak ister. başvuru yüzü, belki bir açıdan da bu içsel çatışmanın bir parçasıdır.

  • yillar önce tgrtdeki bir saka programinin kurbani olmuş insan.. ama muhtesem bir sakaydi.. hatirladikca hala kahkaha atarim.. şimdi efendim şu şafak karaman tarzi ünlüleri evine gidelim bakalim ortamlari nasildir programlarinin bir tanesini cekiorlar hesapta.. çakma tabi.. işte harun anlatiyor...

    "bu odayi da kücük bir studyo haline getirdim kayitlarimi burada yapiyorum"

    o sirada kapi caliniyor tin tin gidiyor harun kapiyi acmaya

    "harun abi istediin 1.5 adanayi getirdim abi.. 3 e kadar gider dedin televizyoncular saat 3 abi" diyip konuya direk giriyor.. televizyoncu abla da "aa harun bey az once vejeteryan... siz?" falan derken harun kolcak kip kirmizi oldu arkadas.. hatta ne kirmizisi adam alenen hulk lasmaya yesil olmaya basladi "ben istemedim böyle bişi ya" demesine firsat kalmadan kapidaki sopar "abi bu da 3 milyon dünkü iskender siparisinden bozuk kalmadiydi sonra gonderin dedigin para" diye ekledi..

    ben tv karsisinda yere yuvarlanmisken harun kolcak adana ile servisi getiren adamin kafasina vurmadan evvel bereket soylediler kamera sakasini..

  • hastanede...

    yaşlı bi teyze var, kontrole gelmiş.

    -niye bekliyoz biz?
    -raporu alıcaz.
    -baktılar mı bana?
    -baktılar.
    -ee niye bekliyoz biz?
    -raporu alıp gidicez.
    -hee, iyiymiş miyim ben?
    -iyiymişsin.
    -ölmem di mi?
    -ölmezsin babanne.
    -amaan ölüp napıcam bu soğukta, toprağın altı buz gibidir.
    -di mi yaa? ölme sen.
    -ölmem di mi?
    -yok yok.
    -e niye bekliyoz?
    -raporu bekliyoz.
    -daha da ölmem ben.
    -ölme babaanne.

    canım teyzem yaa, sen çok yaşa e mi! :)

  • -bunun beyni yanmış. (basit bir parça değişimi)
    -duvarda eğrilik var. (fayansı eğri koymuş.)
    -beş dakikaya oradayım. (daha yola çıkmadı bile.)
    -inan bu parçanın gelişi o kadar. (yarı fiyatı)
    -malzeme bekliyorum. (daha iyi bir iş aldım, sen bekle.)
    -o iş kolay. (iki aya anca biter.)
    -başkasına bu fiyata yapmam. (herkese aynı kazık)
    -bunun işi uzun sürer. (azıcık kıymetimizi bilin.)

    hakkıyla işini yapan ustaları tenzih ederiz..