hesabın var mı? giriş yap

  • oturup rakı içiyoruz, benim haricimdeki masadaki 5 kişi fb'li ve gs'li, bazıları benim beşiktaşlı olduğumu bile bilmiyor; "abi beşiktaş süper oynuyor, ligi kesinlikle beşiktaş hak ediyor."

    trabzon'da uçağa biniyoruz, uçağa geçerken körükte yarı gs'li, yarı ts'li ve hangi takımı tuttuğunu anlayamadığım iki adam konuşuyor; "abi beşiktaş maçını izledin mi, ne top oynuyor adamlar, bu sene inşallah şampiyon olurlar"

    işteyim sabah milletin afyonu patlamamış, sağdan soldan sesler geliyor "beşiktaş liverpool'u eler abi. eleyemez abi. süper oynuyor adamlar... ama sturridge, sterling dönüyormuş... dönsün abi adamlarda da demba ba var."

    o kadar çok bu muhabbetlere denk geliyorum ki, içten içe öyle mutlu oluyorum, öyle mutlu oluyorum... anlatamam.

    ama ve lakin, beşiktaş'ın şampiyon olması büyük olay. eşit rekabet şartları yok. koskoca beşiktaş'a devlet geçici de olsa bir stadyum tahsis etmiyor, gidip trabzon maçını, gs derbisini konya'da oynamaya kalkıyoruz, bir başka iç saha maçını ankara'da oynuyoruz. hakemlerin takdir hakları sürekli ince ince aleyhte. sürekli diğer takımlara çıkmayan kartlar, çalınmayan düdükler, verilmeyen penaltılar veriliyor.

    ama oyuncu grubu öyle inançlı ve mücadeleci ki, bu sene hakemi, siyasileri de yenip şampiyonluk ipini göğüsleyebilirler. hakemi ya da engel ne varsa hepsini yenmek için sahaya çıkıyorlar. hoca bana taktı deyip, sınava çalışmamazlık etmiyorlar.

    gurur duyuyoruz.

  • standart daily abazan geyigi diye geldim, hayatin aci gercekleri tokat gibi indi yuzume. ah be abi sen pazara gidemiyorsun millet zevk icin yuz liralar yakiyor. boyle duzene lanet okumaktan baska bi sey de yapmiyoruz

  • evde yapabileceğiniz hesaplı yaş kedi maması tariflerini içeren konu başlığı.

    sokak hayvanlarını besleyenler bilir. kediler her kuru mamayı yemez. hatta yan yana iki kediden biri yer diğeri yemez, uyuz olursunuz. arada yaş mama takviyesi akıllarını başlarından alır.
    yaş mama gördüklerinde istisnasız hepsi olaya dahil olur. fakat yaş mama hem pahallı hem de raf ömrünü uzatan madde içeriği sebebiyle bazı zararları vardır.

    en ucuz yaş mama, raflarda 3 tl/100gr.
    bizim yapacağamız yaş mamanın fiyatı 5,5tl/1kg olacak. hem de doğal malzemelerden yapıldığı için sağlıklı ve hiçbir kedinin hayır diyemeyeceği kadar lezzetli olacak.

    tarife geçmeden önce belirteyim; bu tarifi oluştururken bir çok deneme yanılma süreci geçirdim. sonunda kedilerin asla hayır diyemediği oranlara ulaştım. kendiniz de tarifi modifiye edebilirsiniz ancak ufak değişiklikler hem kıvamını değiştiriyor hem de lezzetini.

    ihtiyacımız olan araçlar;

    düdüklü tencere
    el blender (çubuk başlıklı)
    plastik saklama kabı (375 gr'lık)
    100 tanesini 9,90 tl'ye alabilirsiniz.

    malzemeler ve fiyatları;

    1 kg tavuk göğsü (markasız açık)= 10 tl
    2 kg tavuk ciğeri (markasız açık)= 10 tl
    100 gr kuyruk yağı = 3 tl
    500 gr kuru kedi maması = 2,5 tl
    yarım paket margarin (125 gr) = 1,25 tl
    2 adet orta boy patates = 1 tl
    1 adet havuç = 1 tl
    200 gr makarna = 0,5 tl
    100 gr bulgur = 0,5 tl
    15 adet plastik kap (375 gr'lık) = 1,5 tl
    2 litre su (çeşme suyu) = 0 tl

    toplam; 31,25 tl tutan bu malzemelerle 5,5 kg yaş mama elde edeceğiz.

    tarif;

    tavuk göğsünü, patatesi, havucu ve kuyruk yağını, parçalara bölüyoruz. boyları tavuk ciğeriyle aynı olacak.
    düdüklü tencereye; tavuk göğsü, tavuk ciğeri, kuyruk yağı, margarin, patates, havuç, makarna, bulgur ve suyu koyup kapağını kapatıp yüksek ateşte ocağa koyuyoruz.

    düdüklü ses vermeye başladığında 20 dk kısık ateşe alıyoruz.

    ocaktan aldığımız yemeğin içine kuru kedi mamasını döküp karıştırıyoruz.

    kapağını kapatıp biraz soğuması için kenara alıyoruz. (kapağını açık bırakmayın üstü kurur.)

    tencere ılık hale geldiğinde el blender'ımıza çubuk başlığını takıp tencerenin içinde tüm malzemeyi parçalıyoruz. kıvamı iyi hale gelince plastik paketlerimize aktarıp buz dolabının buzluğunda saklıyoruz. (14-16 paket doldurmuş olacağız.)

    kolay gelsin..

    4 yıl sonra gelen edit: fiyatların güncel hallerini karşılaştırıp enflasyon rakamlarına ulaşabilirsiniz. gerçek bir tüik entry'si olmuş. çok faydalı..

  • 80 tl'lik aylık ücreti bu ekonomide 50 tl'ye indiren adama karşı yaptıkları protesto. belediye akp'deyken yapabilirler miydi peki?

    ülkede sol en az sağ kadar kanser.

  • yok keyifliymiş de tatlıymış da yok bilmem neymiş de .. bu şarkı dans pistlerinin missing'den beri gördüğü en üzücü parça olabilir.

    3 arkadaşımız var, ikisi erkek biri kız. çocukluk arkadaşı hatta ("i got this picture of us kids in my head"). sonra efendim kızımız çocuklardan biriyle (erkek #1 diyelim) çıkıyor. arkadaşlık devam ediyor falan filan. sonra her şey yolunda giderken diğer çocuğumuz (erkek #2) kızımıza vuruluverir. birden bire, her şey birden bire olur. artık güneş batarken kızın yüzüne çok güzel bir şekilde mi vurmuştur, kız bir esprisine gülerken çok güzel mi görünmüştür, denizden çıkarken saçını çok mu güzel savurmuştur (insert random memory here), bir şeyler olmuştur işte. artık erkek #2'nin hissettiği şey dostluktan ötedir.

    erkek #2 şansını dener, kız ile arasında bir şey de geçer, belki sadece konuşurlar, belki öpüşürler. çünkü aşkı bulmuşken şansını denememek günahtır ("cause it doesn't happen every day"), kız kendi arkadaşı da olduğu için şansını daha az korkarak dener ("kinda counted on you being a friend"). kız artık erkek #2 ile tek başına takılmamaya özen gösterir arkadaşlıkları için geri alınamaz bir şey yaşanmasın diye ("and we'll never be alone again" / "you made an offer for it, then you ran off"). kız onu fazla da dışlamadan bu işe bir son vermeye çalışır ("and all i hear is the last thing that you said" ).

    erkek #2 ne yapacağını fazla bilemeden öyle kalıverir. bir yandan erkek #1'in kızı pek de hak etmediğini düşünmektedir ("one thing i never see the same when you're 'round" / "i don’t believe in him"); sonuçta erkek #1 ve #2 de çocukluk arkadaşıdır ve birbirlerini iyi tanımaktadır. kız onun sırdaşı olmuştur artık bir nevi, ama o kızınki olmak, dertlerini dinlemek istememektedir çünkü onların birlikte olmasını artık pek de rahat kaldıramaz - ki düz 'iyi arkadaşlık' da onu tatmin edecek bir şey değildir belki de bundan sonra ("'i listened to your problems, now listen to mine' / i didn't want to anymore").

    sonuçta aşıktır en nihayetinde. ancak şansını yine zorlarsa ve kız yine istemezse bu sefer bu üçlü arkadaşlık da bozulur ve kızı belki de hiç göremez bir daha. ne yapacağını bilemez, sessiz kalır, mevcut durumu devam ettirir, ikisiyle de arkadaşlığını bozmaz ("now i thought about what i wanna say / but i never really know where to go / so i chained myself to a friend / cause i know it unlocks like a door").

    ancak takdir edersiniz ki erkek #2 mutsuzdur, çok mutsuzdur. yapacak bir şey de yoktur. ki şarkının en acıklı yeri de burasıdır belki de, gece dışarıda soğukta yıldızlar altında yürürken "öff bu ne böyle ya" duygusuna kapılır, üzüntüden, çaresizlikten hikayeyi anlatmayı bile bırakır :( - ("a thousand lonely stars / hiding in the cold / take it, i don't want to sing it anymore").

    erkek #2 kırılır, ama hiçbir şey kimsenin kontrolünde değildir sonuçta. kıza der ki ne yapayım, kızma bana, ben sana kızmadım ("don't get upset, i'm not with you"), hayat, kafalar karışık, debeleniyoruz falan filan...

  • klibiyle beni dumurdan dumura sürüklemiş şarkıdır.bright eyes denince kapıda beliren florasan gözlü amcayı bi yana bıraksam ortada zıplayan ninjaları, bir oda dolusu liseliyi, yüzücü gözlükleri takmış adamları nasıl unutacağım bilmiyorum. aşk şarkısı değil miydi bu yaw, hayır ondan sonra "turn around, every now then i get a little bit lonely and you're never comin' around" diyosun, ulan bi ev dolusu herifi istiflemişsin hangi kapıyı açsan bir tane de değil tabur tabur çıkıyolar, adam gelir mi oraya bi daha, ondan sonra "yoruldum gözyaşlarımın sesini dinlemekten" de bilmem ne.. yorulursun tabii allah allah yaw...ben şimdi bi daha nasıl aynı naif duygularla dinlerim bu şarkıyı onu bulmaya çalışıyorum, böyle klip olur mu yaw, ayıptır günahtır

  • babamın işsiz oldugu sıralar veresiye ile alışveriş yaptıran tek bakkaldan ekmek almaya giderdim. kabaran veresiye nedeniyle sert bakışlar altında yaptıgım küçük açıklama (parasını babam sonra verecekmiş) sonrasında dükkandan dışarıya kendimi zor atardım. ancak evin en küçüğü olmam nedeniyle ve herhalde en az tepkiyi benim alacagım düşünüldüğünden her seferinde bu zorlu görevi yine ben üstlenirdim.

    aynı zamanlar kentkart dolumuna verecek paramın olmaması nedeniyle birkaç defa eshot şoförlerine yaklaşık 1200 metre ve çok dik bir yokuş olan okuldan dönüş yolunu yürüyerek çıkmamak için beni otobüse bedava almaları konusunda ricada bulunmuştum. otobüse binebildiğim zaman bedava binmenin mahcubiyetiyle oturamaz ve ayakta inecegim duragı beklerken gözyaşlarıma hakim olamazdım. şoför tarafından azarlanıp reddedildiğim durumlarda ise sırtımda agır bir çanta ile o yokuşu çıkarken epey ter dökerdim.

    o günler çok sıkıntı çekmiş olsam da şu an bunları tecrübe etmenin de faydalı oldugunu düşünüyorum. hayatın maddi ve manevi açıdan birçok sıkıntı ile dolu oldugu gerçeğini gözönüne alırsak, küçük yaşta bunları yaşamak hayata atılmaya hazırlanmak gibiydi.

    not: yaklaşık 12 yıl önceki bir zamandan bahsettim. çok şükür ki o günler geride kaldı. artık site'ye gidip peşin para ile 2 ekmek alabiliyor ve kentkart'ıma bir defada 5 liralık dolum yaptırabiliyorum.

  • ulan kadın "yakın o evi" diye katliama azmettiriyor, bir diğeri kafam kadar taşları arabalara atıp cinayete teşebbüs ediyor. bir dangalak da çıkıp bunların tutuklanmasına cadı avı diyor. cadı avı masum insanların bok yoluna gittiği durumlarda kullanılır, masum mu şimdi bunlar?