hesabın var mı? giriş yap

  • akp nin son icraatı. bunlar garibana düşman, onu biliyoruz da . gariban da inadına onlara oy veriyor.

  • pazarlamacıların okuması gereken kitaplar sadece pazarlama disiplinine ait olmamalıdır. iyi bir pazarlamacının önce insanı, sonra toplumu, akabinde toplumun hikayelerini / edebiyatını iyi anlaması gerekir ki akabinde bu baz üzerine doğru bir şekilde pazarlama bilgisini entegre edebilsin.

    okuma listesinin akışı psikoloji, sosyoloji, antropoloji, edebiyat, hikaye ve pazarlama şeklinde olduğu takdirde daha verimli olur.

    (bkz: psikoloji)

    sigmund freud, ben ve ıd
    sigmund freud, uygarlığın huzursuzluğu
    nicholas epley, mindwise
    sheena ıyengar, the art of choosing
    dan ariely, predictably ırrational
    daniel pink, drive
    kaiser fung, numbers rule your world
    charles duhigg, the power of habit
    mihaly csikszentmihalyi, flow: the psychology of optimal experience

    (bkz: sosyoloji)

    jean baudrillard, tüketim toplumu
    jean baudrillard, simülakrlar ve simülasyon
    cemil meriç, bu ülke
    guy debord, gösteri toplumu
    peyami safa, doğu batı sentezi
    jean m. twenge, ben nesli
    douglas holt – douglas cameron, cultural strategy
    paul adams, grouped

    (bkz: antropoloji)

    franz boas, antropoloji ve modern yaşam
    r.b. edgerton, hasta toplumlar
    levi strauss, ırk, tarih ve kültür
    levi strauss, modern dünyanın sorunları karşısında antropoloji
    philip k. bock, insan davranışının kültürel temelleri psikolojik antropoloji
    richard dawkins, the selfish gene
    carl jung, man and his symbols
    ruth benedict, patterns of culture

    (bkz: edebiyat)

    hakan günday, malafa
    peyami safa, fatih harbiye
    george orwell, 1984
    halit ziya uşaklıgil, aşk-u memnu
    dostoevsky, karamazov kardeşler
    steinbeck, fareler ve insanlar
    ahmet hamdi tanpınar, saatleri ayarlama enstitüsü

    (bkz: hikaye)

    robert mckee, öykü
    joseph campbell, kahramanın sonsuz yolculuğu
    joseph campbell, the hero with a thousand faces
    jonathan gottschall, the storytelling animal

    (bkz: pazarlama)

    philip kotler, kevin lane keller – pazarlama yönetimi
    philip kotler, hermawan kartajaya, ıwan setiawan, pazarlama 4.0
    gerald zaltman, pazarlama metaforları
    david zweig, ınvisibles
    richard p. rumelt, good strategy bad strategy
    martin lindstrom, buy.logy
    emanuel rosen, the anatomy of buzz
    al ries & jack trout, positioning
    chris anderson, the long tail
    malcolm gladwell, the tipping point
    malcolm gladwell, david and goliath
    seth godin, tribes

  • uzaydan su döken ruslardan sonra ilaç gibi gelmiş hamledir. videoda ki abinin de dediği gibi allahını seveyim senin ispanyol.

  • benim annem de hangi umutlarla buna izin verdi bilmiyorum da tum evi boyamama ragmen resim becerim sifir. tablolarin sergilendigi muzelere gitmeye bayilirim cunku dukkanlarinda cok guzel seyler satiliyor. hatta gidip dukkani gezip bir tane tabloya bakmadan cikmisligim da coktur. ama cocuklugumda sehpalarin altina girip terslerini bile boyardim. adeta bir resim asigiydim. ranzanin ustune cikar bos kalan yerleri de degerlendirirdim. cok mukemmel ciziyordum ya o yuzden.
    annem koltuk minderlerinden ev yapmama da karismazdi. hatta tencereleri asmak istedim diye salonun ortasina ipler germisti. ne kadar tencere tava varsa asmistik. onlari calip dans ediyordum. oyle gerzomat cocugum olursa dover miyim acaba ya simdi onu dusundum. bir de mayo giyip kendimi de boyuyordum cunku kizilderiliymisim. annem karismazdi, bazi seylerin esyadan, evden daha onemli oldugunu biliyordu cunku. ya da benden bikmisti:/ hatirliyorum da o ev hala cocuklugumuzdan kalma resimlerle dolu iken evi boyatmaya verecekleri para ile bana teleskop, mikroskop almislardi. ev bir sene daha oyle kalmisti da arkadaslarimi cagirmaya utaniyordum.
    sonra bir komsumuz vardi, kizi arkadasimdi, duvarlari boyamayi birak oyuncaklarini bile sirayla oynayabiliyordu, daginiklik olmasin diye. iste boyle psikopat olmayin. ben cok eglendim cocukken. annem sacma sapan seylere yasaklar koymadigi icin super bir cocukluk gecirdim. ha tabii soyle bir konusma da oldu aramizda:
    s: cocukken hic beni dovesin gelmiyor muydu?
    a: camdan bile firlatasim geliyordu bazen
    s: tamam:(
    sonucta firlatmamis:/ dovmemis de, boyle olmusum. bi garip yani o yuzden siz bilirsiniz bu izin verme konusunu millet.

    cocugum olsa ben de hic karismam. boyali duvardan daha guzel bir sey olabilir mi? cizsin her yeri, koltuk minderlerinden de ev yapsin, sandalyeleri ters cevirip sandal yapsin, carsaflardan cadir yapsin, camlari bile boyasin - ben boyamistim.
    o boyamazsa da ben boyar cocuk boyadi derim valla.

    10 yıl sonra gelen edit: çocuğum oldu ve birçok şeye izin veriyorum evet. ancak sınırlar konusu var insan bunu çocukla yaşarken öğreniyor. oğlum duvarı boyamaya çalışmadı, çalışırsa odasını boyamasına izin veririm tüm evi değil. çünkü sınırlar. ve burada yazdıklarım hiçbir şeymiş meğerse. ne biçim sınavlardan geçiyoruz oğlan çocukla, bunlar ne ki:)

  • etmemiştir, ettirilmiş olabilir. şimdi elin kübalısı türkiye cumhuriyeti cumhurbaşkanı'nın ''atasını'' sevmediğini, çekemediğini nereden bilsin?

    - atatürk'ün büstünü ziyaret etmek ister misiniz?
    + hmmf olr tmm yea.

    olay böyledir kesin.

  • erdoğan'ın siyaset hayatının kalanında başarılı olmak için eko başkan'a güvendiğini gösteren karardır.

    1) ekrem imamoğlu'nun projesini bekle
    2) ekrem imamoğlu'nun projesini durdur, kötüle
    3) ekrem imamoğlu'nun projesini kendi projen gibi sun