büklüm sokak

• çocukluğumda bildiğim, sevdiğim büklüm:
  
  upuzun bir sokak. o kadar uzun o kadar uzun ki tunalı'dan kızılırmak sinemasının oralara kadar gidiyor. sessiz, sakin. eski apartmanlar dizili boylu boyunca. ağaçlar falan var. inadına ordan yürüyoruz, yolumuzu uzatma pahasına. rüzgar eserken güzel güzel.
  
  gençliğimin hayali büklümü:
  
  değişen yanını görmüyorum. halen o kadar seviyor, o kadar seviyorum ki illa bir şekilde o sokağa saptırıyorum yolumu. kel alaka uzatıyorum gideceğim yeri. öyle ki, arkadaşımla sinemadan ^{* * *} çıktık mı, illa bu yoldan yürüyoruz. artık "nerden gidelim?" sorusuna gerek yok. güzergah hep belli. biz hep büklümün sessizliğinde kendi sesimizi dinliyoruz. insanlar bu sokaktan geçmiyor çünkü. (insanların uğramamasından anlamalıydım bir yamukluk olduğunu artık, aptal ben!) çünkü tunalı'ya gidecek binbir güzergah var. (insanlar geçmiyor diye tercih edilir büklüm! kafasını dinlemek isteyenin sokağıdır.) ama büklüm... ah büklüm ah, çocukluğumsun sen benim.
  
  gençliğimin gerçeklerle yüzleşme vakti geldiğindeki büklümü:
  
  oha bu ne lan?! her yer otel olma yolunda ilerliyor. şu eski bina yıkılacak herhal, otel yapılacak. sokak iki taraflı araba park yeri olmuş. gece vakti travestiler falan geçiyor buralardan. hayır canım, onlarla bir derdim yok. isteyen geçebilir tabii, bana ne. dedeman'ın oraya gelince bir iki gece kulübü. ah büklüm ah, sen masumdun ^*, çocukluğumdun be. gece kulüpleri sarıyor dört bir yanını. bıyıklı herifler falan...
  
  o kadar mutsuz, o kadar mutsuzum ki... tam büklümün önünden geçerken "şimdi!" diyorum. girer girmez eskiler benle konuşmaya başlıyor, o benle konuşmaya başlıyor. allah kahretsin diyorum; hiçbir şeyden kurtulamıyorum.
• akay-tunalı tarafını değil de, tunalı'dan sonraki tarafını çok severim ben. bir sürü ağaç, kadim apartımanlar, balkonlarda geçen yaz geceleri, salonları aydınlatan abajurların sarı solgun ışıkları, sarı sokak lambaları, acelesiz yürüyen insanlar, sarılıp öpüşen sevgililer; büküle kıvrıla, uzaya uzaya doğuya doğru giden bu hülyalı sokağın değişmez süsleridir.
  
  şimdi, oradayım. bir bahçe duvarının dibinden yazıyorum. genç bir kadın balkonda oturmuş telefonla konuşuyor hafif sesiyle. kendimi aylak adam c. gibi hissediyorum gene.
  
  bir gün bu sokağa taşınacağım.
• ne yazık ki eski halinden eser kalmayan sokak. trafiğiyle, devamlı yenisi açılan iş yerleriyle ve pavyonlarıyla, doksanlı yıllardaki görüntüsünden oldukça uzaklaşmıştır. eskiden boş sokakta maç yapan, saklambaç oynayan çocukların yerini sabah 7:45'de başlayıp 19:30'a kadar devam eden trafik ve 21:00'dan sonra da pavyonlar aldı.
  
  yaklaşık 28 yıldır bu sokakta ikamet eden birisi olarak, geçirdiği evrime şahit olmak oldukça üzücü.
• hayatımda ilk defa bana sokak tozu yutturan, beni büyüten, saklambaclara, dalyalara ev sahipliği yapan, sıkı dostlar edinmeme yardımcı olan, yara bere izlerinin muzur sorumlusu olan tepe yi barındıran, kartopu,kestane, su ve yumurta savaslarinin bir numaraları cephesi, ilk aşık oluşuma, ilk öpüşmeme, ilk terkedilişime ve daha bi suru ilk ve teklere ev sahipliği yapan ve hala yapmakta olan ankara nın en guzel sokaklarından biri.evim.
• bana hep bukleli ve sümbül kokulu imiş izlenimi veren, çok sevdiğim bir sokak.
• ankara'ya geldigimden beri kizilay'dan tunali'ya gecerken yurudugum sokak. hep dusunmusumdur burada yasamak nasil birsey diye kac senedir. uzun, yasli agaclar ve iki yanina sira sira dizilmis arabalar. ilginc, artik benim de yasadigim yer.
• karakterli mekanlarla canlanan sokak. önce last penny açıldı. sonra az ötesine kakule fırın, büklümden beykoz sokağa döndüğünüz köşede de terra kafe & mutfak açıldı. büklüm sokak, bestekara alternatif olma yolunda emin adımlarla ilerliyor.
• bestekar'ın paraleli olduğu için tunalıdaki belli başlı sokakta takılma merkezlerinden biri haline gelmiştir özellikle de bestekarın polis bozgununa uğradığı 2004 yılından itibaren. kennedy ile kesiştiği noktada cuma cumartesi dışında da birilerini görmek olasıdır [ki bu ankara için oldukça garipsenmesi gereken bir vaziyet]
• rahmetli babamin cok eskiden calistigi yerlerden birinin burosu buradaydi. pek fazla gittigimi hatirlamiyorum ama sanirim cok duydugum icin sokak adi olarak asina oldugum bir sokaktir hala.
  
  2016'da kisa bir sure bu bahsettigim buroya yakin bir yerde calistim. bazen oglenleri yuruyuse cikardim, buklum sokaga giderdim. birkac kere o babamin 90larda calistigi apartmana gitmistim. bugun bile, kelimelerle ifade etmekte zorlandigim garip hisler...
  
  simdi google maps'te baska bir seye bakarken denk geldim. sokak degil artik cadde yaziyor: büklüm caddesi....
• bir ucu akay yokuşunda bir ucu tunalı hilmi caddesi'ndedir yamuk hatırlamıyorsam. tarihi yumurta savaşı olgusunun başlıca kaçış rotalarındandır