deist

• ibadet yeri kalbidir.
  
  17 yıl sonra edit: amma oylanıp durdu şu entrim..beğenildiğine memnunum, iyi okumalar.
• kişisel inançlarımdan yola çıkarak yaptığım bir değerlendirme ile şu şekilde açıklamak istediğim ^* sıfat^**:
  yaratıcı, dengeleyici gücün varolduğuna inanan, fakat bu yaratıcının insanları basit -ve de yer yer saçma- denilebilecek kurallarla sınırlandırma gibi bir merakı olduğunu kabul etmek istemeyen; din olgusunun belirli insanlar tarafından, diğer iradesiz ve düşünebilme erginliğine kendileri kadar ulaşamamış insanları kaostan uzak tutmak ve dindaş kisvesiyle gruplandırmayı başardıkları bu insanlar üzerinde lokal tanrıcılık oynamak amacıyla yaratıldığını (biraz daha aşırıya kaçarsak; uydurulduğunu) düşünen kişi.
  kötüleyen/kötülemek isteyenler için not: kesinlikle kimseye saygısızlık etmek gibi bir niyetim ve merakım yok, bunlar sadece şahsi fikirlerim. gavur deyimiyle: imho.
• tanrının varlığına inanırlar ancak onun insanlara mektup yazıp gönderen -ki sonra bunlar basılıp kitap haline gelecek- yaramazlık yapanları büyük kazanlarda pişiren; akıllı duranları yeşil kırlara pikniğe götüren bi tanrı olduguna inanmazlar...(bkz: ben)
• benim her zaman bi tanrım vardı...öfkelendiğim, yok saymaya çalıştığım zamanlarda da hep vardı. canım kadar sevdiklerimi bir bir aldığı anlarda da..
  ama, benim inandığım bu yaratıcı asla teistlerin tanrısı olmadı.. olamadı. muhtemelen olamayacak da..
  aslında yaratıcı aynı gibi!?
  ama onların her dönemde "anlayamadığım" bir dolu aracıları vardı.. kutsal kitaplar, hadisler, binlerce peygamber gibi..
  onlar bu aracılara öylesine kaptırmışlardı ki kendilerini, asıl sevmeleri gereken yaratıcı gölgede kalmıştı sanki..ve hatta çoğu kez unutulmuştu bile..
  
  aracıların söylediklerine, saçına, kılına, tüyüne, hırkasına, taşına-toprağına, mezarına bakmaktan adeta önlerini göremez olmuşlardı..
  bu aracılar sebebiyle yaratıcının en güzel nimetlerine sırt çevirip yüz yıllardır hayal aleminde tutsak yaşamışlardı. (her ne kadar huzur içinde olduklarını iddia etseler de) temeli korku üzerine inşaa edilen bir inanışın huzuru ne kadar olabilecekse artık..
  
  demem o ki, deist olarak, "inanç bağlamında" tüm enerjimi sadece yaratıcıya verdim.
  ama, korkmadan, ürpermeden!
  zaman zaman kızarak, çoğu zaman severek.. ve evet, her defasında iç sesimi dinleyerek.
• tanrıyı kabul edip, insanların bütün amacının "iyi kalpli olmaları" olmasına inanır. oruç tutmaz ama "allah kimseyi açlıkla terbiye etmesin" diyebilir mesela. ya da başka bir deyişle, sabah 6da yatıp akşam 6da kalktıktan sonra oruç tutmuş olan bir insan olmak istemez, bunun yerine birilerine faydalı olmak ister. namaz kılmanın insanın vücudunu hor görmemesiyle alakalı olduğunu anlayabilmiş ve o şekilde yaşamayı kendine görev edinmiştir. olayları bütünüyle anlamaya çalışıp, kimseye zarar vermemek, iyi şeyler yapmak onun dinidir. dua ederken kendi dilini kullanır, anlamadığı harfleri ardarda sıralamaz. tanrıylala arasına ne bir kişi ne de bir davranış biçimi giremez. onun tanrısı kendi kalbindedir.
• candır bu insanlar. ateist - inançlı kapışmalarına girmeyen, annesi babası mutfakta tartışırken gerizekalı lan bunlar yine luzumsuz tartışıyorlar diyip işini yapmaya devam eden çocuk gibidir. tanrı konseptinin hareketlerini sınırlamasına izin vermez, yaratıcının olup olmamasının bilimin sınırlarını zorlamasıyla bir alakası olmadığının farkındadır yolda gördüğü insana laf etmemek/taciz etmemek ölüm sonrası bir işkence korkusuna ihtiyaç duymazlar. bazılarının tanrısıyla ilişkisi arkadaş ilişkisi gibidir hatta. onunla konuşur, ona laf eder yeri gelsin ona küfreder. tanrı korkusuyla yaşamaz, vicdanının sesine göre yaşar.
  
  ben tanrı olaydım eğer inananlarımın böyle olmasını isterdim açık açık.
• dinsiz, fakat imansiz olmayan. bilge halkimizin bir deyisine gore hakkindan ancak bir ateist gelir. bunu bilge halkimiz tam olarak bu kelimelerle soylememis olabilir tabii:
  
  (bkz: dinsizin hakkindan imansiz gelir)
• zannımca bir dine mensup olup ancak ibadet etmeyen pek çok kişinin durumuyla arasında pek bir fark olmayan kişi(ler). onlar dine inanıyor eylem yok,
  bizimkisi de inanmıyor sonuç aynı yine bir eylem yok.
• bir tanri olduguna inanan ama peygamberler, din, melekler, topraktan olusma, seytan vs.. gibi seylere inanmayan insan modeli
• ateist olamayacak kadar romantik olan insanların en sonunda varacağı nokta.