tanışmak

• tanışmak diyorum. insanlar çağlar süren yaşamları boyunca tanışabilmişler midir? mümkün değil! çizgisel zamanın ne kadar uzun olacağının bir önemi yoktur tanışmakta. yıllar boyunca bir kişiyle karşılıklı otursanız, sürekli birbiriniz hakkında konuşsanız da elde edeceğiniz yalnızca ipuçlarıdır. ipucu, karşınızdaki insanın gizemli bütünlüğünde, dış yüzeyinden yansıyan bir parıldama... biliş seviyesinin en alt basamağı olsa da, insanın ulaşabileceği en üst nokta. bu sebepledir ki, tanışmaktan bahsetmemiz anlamsızdır. ipuçlarından bahsedebilirsiniz. ipuçları ki, kötüdürler. onları aramamak lazım. ipler çoğaldıkça, kontrolü kaybedip dolaşır, kördüğüm olursunuz. yararsızlardır, zararlılardır. sonunda bir gün, o insanla karşılaştığınıza lanet edebilirsiniz. ipuçlarını boşverin. yansımalara, göz oyunlarına aldanmayın. bir insanı ilk gördüğünüz anda, zamanın çizgiselliğinden kurtulmalı, zamanı kırmalı ve bu şekilde tanıyabilme ihtimalinizi adeta doğurmalısınız. zor olabilir, sancılı olabilir, ama böyledir. ve bunu başaran yahut başarabilmek için elinizde olan tek şey sevgidir. ilginç bir noktaya geldik, ki bu konuda itiraz etseniz de, beni asla ikna edemezsiniz. zamanla sevmek diye bir şey olmaz! sevgi zamana bağımlı değildir zira. zamanla ancak alışırsınız ve bunu sevgi zannetmeniz sizin ahmaklığınızdır. tanışmak için, sevin. sevgiyle tanışın.