ajdar anık faktörü

• hayatimiza gayet enteresan bi renk katmis, medyaya gerekli gündem maddesini fazlasiyla vermis, geyik muhabbetlerine ziyadesiyle meze olmus bir multifaktör, bir yesil traktördür ajdar. öyle gayriciddi, öyle absürd bi fenomendir ki hakkinda ciddiyetle konusmak pek mümkün degildir. insanin önünde iki secenek vardir. ya üzerinden mizah yapip eglenicek ya da sinirlenip sert elestiriler yapicaktir. ajdar'a yarattigi kirlilikten dolayi kizanlar, ajdar'la dalga gecildigi, malzeme edildigi icin üzülenler, "ignore edelim, biz bakmazsak o da bi süre sonra sikilir gider" diyerek yok saymaya calisanlar oldu. ama ajdar aykiri olusuyla seyre deger bir kisiliktir bence. sadece ünlü olmak icin maymunluklar yapan biri olarak kalmadi. o tanima daha cok uyan recep bülbülses vardir mesela, ama o ajdar'in geldigi noktaya gelemedi ve gelemiycek de artik
  
  tipki sözlükte de zaman zaman peydah olan aykiri tipler gibi biridir ajdar. amaci herkes tarafindan sevilmek degil taninmak oldugundan ve basariyla meshur olmak cok daha zor oldugundan aksi yolu takip etmistir. yetenegin yoksa fakat popüler olmak istiyorsan farkli bi is yapmak zorundasin. ama bu da herkesin basaracagi is degil. aykiri olmak calisarak basarilacak bi sey de degil. benim de sesim ajdar kadar kötü, ben de onun kadar kötü dans edebilirim ama onun geldigi noktaya gelemem. sen de gelemezsin. 5 dakika sonra kipkirmizi bi suratla, güm güm diye gögüs kafesini yumruklayan bi yürekle kacarsin sahneden. bütün gece yatamazsin, insan icine cikamazsin bi daha. büyük cogunluk icin gecerli bu. ve cogunluk tarafindan dogru bulunan hareket de bu. cogunluga uyarsan rezil olmazsin. gururlu siradan bir insan. ajdar'in ise olmak istedigi en son sey bu. o, milyonlarca bi yerde baslayip bi sekilde biten hayatin arasindan siyrilip rengini katmak istiyor düzene
  
  ajdar elbette ki kullaniliyor. medya gibi bi ögütme cihazinin istegi olmadan bu noktaya tabi ki gelemezdi. yarin bu kadar prim yapmadigi zaman onu da ögütecek mutlaka ki. bence ajdar taniklik edilmesi gereken tarihi bi televizyon olayidir. asirlik bi fenomendir. bi kere her seyden önce dogaldir ajdar. her izledigimizde "acaba oynuyor mu, acaba o mu bizle kafa buluyor" diye soruyoruz kendimize. "yok canim bu kadar da degildir bu adam" diyoruz. isin güzel yani ise bu. gercekten de bu kadar
  
  iyi bi seyi sunarken bile heyecanlanir insan ki rezilligi sergilemek cok daha fazla vasif ister. iste ajdar'da bu vasiflar var. ajdar cesur, ajdar yüzsüz, ajdar arsiz, ajdar gamsiz. aykiiri olmaktan, yalniz birakilmaktan, küfür yemekten, dayak yemekten korkmuyor ajdar. yüzlerce sesi 'idare eder' olan, siradan bestelerle ortalama bi müzik yapan sarkicidan veya olmasa da olur dizilerde kim olsa yapar roller kesen oyuncudan daha kiymetlidir benim icin ajdar anik. ajdar beni güldürüyor, ajdar beni sasirtiyor, ajdar beni meraklandiriyor, düsündürüyor, kederlendiriyor. "vurup kapiyi cikarken aklin neredeydi" diye bi sarkiya ihtiyacim yok benim. ama ajdar'in yasattiklarina var. ajdar mi sezen mi diye soracak olursaniz "cik bi balkona bak bakiyim camasirlar kurumus mu" derim