pesüs

• "..bir ben kurmuş oluyorduk ki, o zamanda diyordum
  yani hiçbir şey değilim de ben, sadece bir konuyum
  öyle mi?.. "
  
  pesus isigi gibi bir siir. ismiyle musemma. anlatsan anlatamazsin bunu. edip'i edip cansever yapan da boyle anlatabilen siirler yazmasidir heralde. yoksa yasamaya gelince, yasiyoruz hepimiz bir sekilde. ama misal bir de
  
  "..şöyle ki:
  martılardan bir tanesi yalnız yaşıyormuşçasına boşlukta
  dünyanın en heyecanlı çizgilerini çizdi
  ve bulutlar doldurdu bu kıvrımları yavaştan
  ve benim yarattığım tanrılar ki, geldiler
  bir inip bir çıktılar çocuklar gibi
  çığlık çığlığa
  bu metalsi görünümler arasından
  sonra ben belki de gözlerimi yumdum.." diyor.
  
  ben bu dizeleri yasadim, bu dizeler benim (de). ama neden yasarken ustlerini kapatan cizgileri silemedim, sesini bastiran ugultulari savusturamadim. cansever'in maharetinin sirri ne ne ne.. belki bazen sadece okumak lazim. bazen sadece yasayip anlamak gerektigi gibi.