şarkılı kahvenin şarkıcısı

• eskilerden bir selçuk ural şarkısı. söz: aysel gürel, müzik: sezen aksu.
  
  trtli ilkokul günlerine götürdü nihayet bulduğum bu şarkı.
  
  kabakulak olmuşken 2 metre kar altında... dışarı çıkamıyorum, evde daralıyorum. radyo hep açık... bir yandan kömür sobasının cızırtısı... iyi gelir diye yanağıma balla tütünü karıştırıp sürüyorlar canım yanıyor... madridli maria çıkıyor birden radyoda seviniyorum. şarkı bitmeden komşu çıkageliyor...
  
  - bak bacım dikkat et, şiddetli geçiriyor kabakulağı sonra yarın öbür gün allah korusun...
  - nolur ki?
  - kısır olur valla... bilmemkimin oğlu o yüzden mahrum ya...
  - oy allah korusun... bal sürdük gerçi
  - dur ben bi bakiim çürümüş mü orası?
  - neresi yav?
  - orası işte çekil bi kenara...
  
  mahallece sıkıyorlar oramı buramı gene canım yanıyor. o ara nilüfer'in kar taneleri başlıyor radyoda daha kötü oluyorum kar kış laflarını duyunca... dışarıda kar radyoda kar... dayanamıyor ağlıyorum artık sinirden midir nedir. rahat bırakıyorlar beni battaniyeyi kafama çekip uyuma numarası yapıyorum nasıl olsa 10 dakika içerisinde babam gelir de kadınlar evlerine gider diyerek teselli ediyorum kendimi.
  
  belki de uyumuşumdur taa o saatten beri, bu şarkıyı bulunca yanaklarım ısındı tekrar... sahte iniltilerle mırıltılarla battaniyeyi çektim kafamdan gözlerimi kırpıştırarak. tahmin ettiğim gibi komşu kadınlar gitmiş... sadece o değil kabakulağım da gitmiş...
  
  babam ölmüş...
  
  bir kızım olmuş...