the trials of van occupanther

• sanki uçsuz bucaksız kırları seyrederken yüzümü yalayıp geçen bir yaz esintisi gibi. ayaklarım çimenlerin serinliğine bırakmış kendini, güneş tam da batmadan önce nasıl da ışıl ışıl yapıyor gezegeni, hayranlıktan derime sığamıyorum. sırtımı da yaslıyorum çimenlere, gök alabildiğine benim. işte insan böyle şeyler dinledikçe diyor ki, yaşamak iyi ki var.