ödeşmeler ve şahmeran hikayesi

• “derken bir soru belirdi: kötü ya da yoz örneklerine bakarak itici bulduğum postmodernizmi yeterince incelemiş miydim?”
  -----------------
  tomris uyar postmodernizm üzerine karşılaştırılmalı şekilde isimlerini de vererek üç kitabı hatmettiğini ve ek olarak çok sayıda deneme okuduğunu söyledikten sonra kendi yargısını şöyle belirtiyor.
  -----------------
  “doğrusu her düşünce akımından ya da eleştiri yönteminden geriye önemli izler kalacağına ilişkin kanım değişmedi, ne var ki postmodernizmin yutturmacılığa çok açık bir alan olduğu daha da pekişti gözümde.”
  tomris uyar - yüzleşmeler
  bir uyumsuzun notları (1995 – 1999) sayfa 125-126
  
  kitap ilk olarak “ödeşmeler” ismiyle 1973 yılında yayınlanmış. yky bütün eserleri serisi içinde yayınlarken ödeşmeler ve şahmeran hikayesi’ni aynı kitapta birleştirerek basmış. okurken veya değerlendirirken ikisini ayırt etmek gerekiyor. her kitabın söz ve sanatsal ereği farklı olabiliyor. kaldı ki bu örnekte de böyle. okuyucunun tomris uyar okurken fark edeceği ilk şey öykü okumanın roman okumaya pek benzemediğidir sanırım. öykü kitabını dil, anlatım, kullanılan teknik, zaman, mekan, bütün değişkenleriyle birlikte okumak gerekiyor. biraz yazar gibi okur bulması gerekiyor öykünün kendi değerini bulması için.
  
  iyi ki öykü dünyamızın üzerinden tomris uyar gibi bir yazar geçmiş diyelim.
  
  “– ama sonra yine sevilen bir kedi oluyor kediler arasında.” bu sözün yer aldığı paragraf o kadar güzel yazılmış ki, öyküler arasında seçim yapmak istediğimde bu paragraf yüzünden “köpek gezdiricileri” öyküsünü seçtim.