yahya kemal

• ahmet hamdi tanpınar'ın bu isimde bir kitabı vardır. kitap monografi şeklinde kaleme alınmış olup, yahya kemal beyatlı hakkında yazılmış en kuşatıcı eserlerdendir.
  
  ahmet hamdi tanpınar'ın hocası ve kadim dostu yahya kemal beyatlı için yazdıkları, kendi ölümünden sonra müsveddeleri arasında bulundu. dostları tarafından "yahya kemal'i sevenler cemiyeti neşriyatının birinci kitabı olarak" 1962'de yahya kemal adıyla yayımlandı. tanpınar sağlığında tamamlayamamış kitabı. mehmet kaplan'ın başlıklandırması ve sunuşuyla okurunun karşısına çıkmış kitap. yahya kemal hakkında birinci elden yapılan bu en kapsamlı monografi, yıllarca ders kitabı olarak okutulmuş, aşılamamış.
  
  tanpınar'ın nesri şiirleştiren üslubu bu kitapta da en yüksek perdeden konuşmuş. ilk tanışmanın bıraktığı izlenimlerle başlıyor, yahya kemal'in sanatı ve eserini oluşturan her şeye; en son "bir insanın bir insanda birbiri ardınca değişen çehreleri"nden sonuncusuna, "ölüm"e uzanıyor "bir düşüncenin solosu". satır aralarında devrin edebiyatçıları, felsefecileri, fikirleri uçuşuyor bütün kesafetiyle; öyle ki bazen takip amansızlaşıyor. "kırılan zinciri yeniden bağlamasını bilen adam" dediği yahya kemal'i başka bir aynadan seyrettiriyor tanpınar; bir sanatkârın aynasından. her cümle kendi içerisinde zenginleşiyor, çoğalıyor, yankılanıyor. "kendi gök kubbemiz"de onlarca kez okunan, sadece beğenilen şiirler ayrı bir ifade kazanıyor, arka planlar aydınlanmaya başladıkça. altı çizili satırlar, derkenarlar sökün ediyor ondan sonra. düşünmeye (ç)alıştırıyor tanpınar, en iyi bildiği-tanıdığı-sevdiği ses şairinin şahsında okuyucusunu. "sükût musikişinasları" ne demek, "suyun hatırlaması" nasıl olur, düşünüp duruyor okur.
  
  kitap yarım. belki bu yüzden, sonunda tanpınar'ın hatıra defterinden bir kısım var. tanpınar'ın kendi hikâyesiyle yahya kemal'inkini harmanladığı son bölümden, yahya kemal için dediği: "... otelin odasındaki hasta ve büyük kuş. muhacir kuş."
  
  tanpınar'ın kitapta birkaç kez yer verdiği, yahya kemal'in artık anonimleşmiş mısraıyla bitirelim: "insan âlemde hayal ettiği müddetçe yaşar."