güvenpark

• "...sulu sepken kara inat, kirden kayış gibi olmuş pantolonlarını çoraplarının içine sokuşturmuşlar, pembe lastik topu tepikliyorlar. birbirine koşut konulan bacağı kırık tabure ile boş salça kutusu kale direği... ''sayılmaz len'' diye bağırıyor, saçları tepesine sırılsıklam yapışmış olanı. ayağına üç numara büyük gelen ayakkabısını sallıyor
  ötekisi:
  
  ''nah...''
  
  kaleci diye diktikleri gamsız, türkü çığırıyor...
  
  başı önde gideni, burnunun ötesini göremeyeni, dalgını, aklında binbir tilki dolaştıranı, suratsızı, karışık işlere
  saplanmışı... geçip gidiyorlar önlerinden; güven park'ta küfürü gırla maç yapan ayakkabı boyacılarının, tentelerinin önü çocuk resmi çiçekçilerin, erken filiz veren kandırılmış çınarların, su birikintisinde gagasını temizleyen serçelerin, er geç güneşe yenik düşecek nisan soğuğunun...
  
  baharın ilki, ilklerin baharıdır. ateş çiçeklerinin de yanardönerlerin de aslanağızlarının da göbeğini ışığa vermiş
  sokak kedisi sarmanın da kentin gürültüsüne kapılanın da bugünün solgunluğundan yakınanın da yarındaki umarı iple çekenin de...
  
  güleryüzlü bahar, dirimin ılık sabahı..."