the truth about cats and dogs

• benim salakligimi tescilleyen film. filmin baslarinda adamin, radyoda program yapan veteriner hekimi arayip yardim istedigi sahnede kadin, kopegi sakinlestirmesi icin adamin dizlerinin uzerine cokup onunla ayni boydayken kopegin kulaklarini oksamasini soyluyor. ben bunu seyrettim ya... haha...
  
  gecen gece eve donuyoruz arkadasimla. saat 2 olmus. sokaktan sadece sarhoslar geciyor. apartmanin ilerisinde arkadasimla sohbet ediyoruz. ayak ustu konusacagiz, sonra herkes kendi evine gidecek. o sirada dana gibi siyah ve tasmali bir kopek sokak basinda beliriyor. cagiriyorum, geliyor. ama kesinlikle ilgilenmiyor benimle. yere egiliyorum. arkadasimin kafa guzel zaten, hayretle beni seyrediyor. benimle ilgilenmesini saglamak icin kopege dogru yavasca emekliyorum ve kulaklarini oksuyorum. ise yaracak mi diye deniyorum. ve ise yariyor evet! kopek benim uzerime atliyor. hizlica ayaga kalkiyorum cunku kopek beni becermeye calisiyor. o sirada her nasilsa bombos sokakta 10'dan fazla takim elbiseli adamlardan olusan bir grup beliriyor. hepsi kopekle benim halimize kahkaha atarak bize dogru yuruyorlar. ben duvarin uzerinde kopegi uzaklastirmaya calisirken kopegin dikkatini gulen insanlar dagitiyor. kopek, gidiyor ben duvardan iniyorum. ve filmin uzerimdeki tek etkisi bu oluyor: beni becermeye calisan bir kopek ve etrafimda buna gulen sarhos insanlar.