haşyet

• korkanın acizliğinden değil; korkulanın yüceliğinden, büyüklüğünden kaynaklanan hayranlıkla girift korku. ilahlaştırır korkulanı, bu yüzden havfdan ayrılır.
  
  ahzab/ 39
  'onlar (peygamberler), allah'ın mesajlarını bildiriyorlardı ve o'na haşyet duyuyorlardı, derin hayranlık ve saygı duyup ondan uzaklaşmaktan korkuyorlardı. allah'tan başka kimseye haşyet duymuyorlardı, hesap görücü olarak da allah yeter...'