antoine lavoisier

• asıl eğitimi hukuk olan kimyanın dehası lavoisier aynı zamanda paris barosu'na kayıtlı bir avukattır.bilimsel gözlem ve yorum üzerine yaptığı konuşmaları nedeniyle lavoisier,bütün dünyada harika bir ün kazanır.1794'te solunum üzerinde deneylerini yapmakta olduğu bir sırada, lavoisier devrim mahkemesi önüne çağrılır.bu süreçten sonra yaşananlar faşistliğin kısa tarihi olup,lavoisier iki suçlamaya hedef olmuştur:
  
  i. devrim karşıtı olarak karalanan aristokrasiyle ilişkisi
  
  ii. vergi toplamada yolsuzluk (lavoisier topladığı vergilerin küçük bir bölümünü laboratuvar deneyleri için harcadığı söylenir)
  
  kimya bilimini reddeden yobazları gösterip "bu kelleler hiçbir şeye yaramaz" der ve tutuklanır. aynı gün yargılanıp, giyotinle ölüme mahkum edilir.lavoisier’i kurtarmak için dostları mahkemeye koşmuştur, ama tanık olarak dinlenmezler bile.
  
  “yurttaş lavoisier’in çalışmalarıyla fransa’ya onur sağlayan büyük bir bilimadamı olduğunda hepimiz birleşiyor, bağışlanmasını diliyoruz” içerikli dilekçeleriyle başvuran o günün seçkin bilim adamlarına,
  pencereden sıçan fransız yargıcın^* verdiği yanıt anası dahil orospuçocukluğunun özeti olup bilimsel düşünceye inananların da kanını dondurur:
  
  “cumhuriyet’in bilimadamlarına ihtiyacı yoktur!”
  
  galileo galilei yaşamının son on yılını engizisyonun göz hapsinde geçirmişti. lavoisier’in sonu daha da acıklı olur: elli bir yaşında iken "devrim" adına kafası giyotinle uçurulur.belki bir yakıştırmadır ama lavoisier’ in ölümü ile ilgili yaşananlar,son anında dahi duruşunu bozmayan bir bilimadamının insanlığa sunduğu tam bir ibret öyküsüdür(yazılmış ama toparlayıp tekrar yazacağım):
  
  lavoisier, boynunun vurulmasını beklerken kitap okuyordur.cellat,onu giyotine götürmek için yanına geldiğinde lavoisier,nerede kaldığını unutmamak için okuduğu kitabın arasına bir kitap ayracı koymuştur..
  
  yargılanıp ölüme mahkum edildiği gün lavoisier, matematikçi lagrange'ı çağırır. ona "kafam giyotinden sepete düştüğünde gözlerime bak; eğer iki kere kırpıyorsam bil ki, insanın kafası kesildikten sonra beyninin bir süre daha düşünmekte olduğunu anlarız" der.
  
  sonrasında gerçekten de lavoisier'in kafası kesildikten sonra sepete düştüğünde,lavoisier gülerek iki kere göz kırpmıştır.
  
  matematikçi lagrange diyor ki, "lavoisier'in son saniyedeki ispat arayışı, bilimselliğin yüzyıllar boyunca yanacak meşalesidir. ama onu ölüme gönderen yobaz kafalar ufunet üretmek için asırlarca karanlıkta sürüneceklerdir..."