ölçülülük

• hayatta ne çok yer gezdim, ne çok okudum, ne çok şey öğrendim derler; eksik mi, yalan mı söylerler? ölçü kavramını öğrenememiş bir kimse bana göre hiçbir şey öğrenmemiştir. hoşlanmasam da bir miktar kolonya ferahlatır, biraz fazlası kafa yapar, baygınsan ayıltır, abartırsan öldürür. bu sanal kavramlar için de böyledir, örneğin benim herkesçe düşünülebilecek kolonya örneğini vermem yeterli; karşımdakini aptal yerine koyup aynı minvalde birkaç örnek daha vermem ölçüsüzlük olur. fakat gerçekte daha özel ve önemli olan "sosyal ilişkilerde ölçülülük" kavramıdır.
  
  aslında şöyle başlamak gerekir; insan ilişkileri, olabildiğince dürüst, doğal, samimi ve fakat belli bir oranda mesafeli olunması halinde çok basittir; ancak gerçekte bir o kadar riskli ve karmaşıktır. düşünürsek, bir insanla ilişkimizde yapacağımız küçük bir jest, mimik, treyt vs. onu bizden tamamen uzaklaştırabileceği gibi, birlikte çocuk yapıp yaşlanabileceğimiz, iş ortaklığı kurabileceğimiz veya tam tersi eşimizi, sevgilimizi aldatacağımız bir sürece, hatta belki bizi ilk cinayetini işlemiş bir katilin kurbanı olmaya götürecek kadar geniş sonuçlar doğurabilir. iletişim zordur, meşakkatlidir. bu yüzden ölçülülük kavramı çoğunlukla üstü kapalı bir uzlaşma, gizli bir toplumsal anlaşmayla oluşmuştur. sıkça kullanılan "nerede duracağını bilmek" deyimiyle kabaca anlatılmak istenen şey de ölçülülüktür.
  
  zamanla çeşitli hayat tecrübeleriyle öğrenilebilir olduğunu düşünsem de, bu gizli uzlaşının temel eğitim hanesi olan "aile", kişi üzerinde okuldan, akademik eğitimden çok daha etkindir bence. bu kısımdan sonra iddialı ve bilimsel araştırma konusu olacağı için ve fikrimi destekleyecek materyalleri sunmak konusundaki tembelliğimden, daha donanımlı olan yazarlara bırakarak burada keseceğim; aslında bu türden bir ölçülülük göstermem de bir nevi ölçüsüzlüktür ya neyse; ama beni böylesine düzeyli şahıslardan mütevellit sözlükte en çok üzen ölçüsüzlük örneğini vermeden bitiremem;
  
  (bkz: maç entry'lerinde kanser yaklaşımı)