arasta

• bir murathan mungan siiri;
  " pala ve sicim ülkesinde
  sudaki suya söylenen gazeller
  eksilen
  şiiri kılıçla tartan
  hiciv yada ölüm
  marifet remizleri
  hayal ile hayal
  ikiz yeminler
  suyun içi boş sudaki suç fermanlardan damlayan
  kırmızı harfler
  adı unutulan putlar
  için saklımızda kalmış onca tören
  şimdi arasta vakti
  biraz aşk hatırası biraz meydan
  biraz akşam yorgunluğu istiyor cengaver
  
  kinleri içinde kalmış düşmanlar ve aşıklar
  ardında bıraktığı
  hep kendine benzeyen ve hep bulduğunu sandığı
  önce şiir sonra kimya
  ve başkalarıda bilsin istiyor bunu
  böyle yaparsa eda edilmiş olacak sanki
  akşam kazası
  yalnızlık pahasına sağımız solumuz ölü gönüllüler
  sonu belli seyyitler gibi
  hatırı biriktirmek
  yaşamın istisnaları
  sıradanlığın girdabında
  ilhamın ve ihmalin gelip değdigi anlar
  boşluğun yolları
  karanlık hacim
  idrak acısı
  aşk payı
  günah hakkı yasak hakkı suç hakkı
  bir arastada
  insan yeniden yaratırken dünyayı
  
  akşam oldu
  aşk için eda için
  akşam oldu
  
  şimdi vazgeçmek ya da uyumak zamanı."