ibrani

• m.ö. 1200'lerde kenan ülkesi'ne yerleşmeden önce göçebe olarak yaşayan ve küçük baş hayvancılıkla ilgilenip, metali işlemekten ve edebiyattan pek anlamayan kavim.
  kabileleri büyük ailelerden oluşurdu ve kabileyi karıları ve çocukları üzerinde kesin bir otoriteye sahip aile büyükleri yönetirdi. kabileden biri suç işlemişse tüm kabile suçlu sayılır, cezalandırma tarzı kısasa kısas şeklinde olurdu. tanrılarının sadece kendi tanrıları olduğuna, sadece onlarla ilgilendiğine inanırlardı ve hayvanlarını tanrılarına kurban olarak sunarlardı.
  kenan ülkesine yerleştikten sonra kenanlılar'dan^** tarımcılığı ve ticareti öğrendiler, bir kısmı ise çobanlığa devam etti. çobanlığa devam edenler kurak mevsimde hayvanlarını mısır'a götürürdü, ve bu çobanlardan bazıları mısır'dan hiç ayrılmadı, mısırlılar tarafından yabancı oldukları için küçük görülerek yaşamlarını orda sürdürdüler.
  m.ö. 1000 yıllarında davut ibrani krallığını kurdu ve hz. süleyman'la en iyi dönemini yaşayan krallık, onun ölümünden sonra israil devleti ve yahudi devleti olarak ikiye bölündü. bu devletler asurlular ve babilliler tarafından yıkıldı.
  
  kenan ülkesi'nde bulunan mısır eyaletlerinin mısır'a gönderdiği mektuplarda yabancı anlamına gelen hiberu kelimesiyle anılmışlardır, ve ibrani kelimesi de hiberu kelimesinden gelmektedir.