ciy

• tek başına da olur, ikileme halinde kullanıldığında keçilere bir komuttur: "sakin ol kızım, uslu dur."
  ciy, ciy! de denebilir, ciğ, ciğ! de denebilir. hatta ci, ci de olur da, yazılışta o cici ile karışır.
  uslu dur da, çoğunlukla keçi sağılırken gereken emir. aslında keçilere ey ciyya'dan başka emir/komut yok, çünkü dinlemiyorlar gibi görünüyordu, ciy demek bunun sevimli, içten bir istisnası oldu.
  (bkz: ci/@ibisile), ciğ, is/@ibisile, iss