miracolo a milano

• vittorio amcanın 1951 yapımı masal filmi. sepete bırakılmış, nehirde sürüklenen peygamber yerine lahana yapraklarının arasına bırakılmış (lahanaya doğmuş) aziz toto.
  
  film müthiş bir espri duygusuyla başlıyor, temposu yer yer sarkıyor, sıkıcılaşıyor, serken yeniden toparlanıyor. kendisi için olmasa bile akla getirdikleri, çağrışımları için izlenir görünüyor. uçurum halkının kovulması ve direnmesi örneğin beni 2013 haziran direngezi'ye, ve sulukule soylulaştırma projelerine götürdü, birden filmin kusurları gözümde yeniden yumuşadı. yönetmeni reddedecek tabii, filmin siyasi mesajı bol da, tipik toplumsal eleştiri filminde genellikle bulunan sertleştirme, alternatif hayali kurgulama eksik olduğundan topa girmiyor. yoksa sırf soğuktan üşüyen insancıkların kalkar kalkmaz beden ısıtma hareketlerine girişleri, birbirini kış güneşinden kakıştırmaları için bile görmeye değer. hele aradaki küçük adamın burjuvavari hayalleri, sefalet içinde bu minik veya saçma hayallere kavuştuklarında kulak memesi kıvamına gelmeleri, en sondaki süpürgelere atlayıp gökyüzüne uçup giden güzel insanlar haline gelmeleri, filan filan cabası.
  
  --- spoiler ---
  filmin bir yerinde bizim mülksüzler'in yaşadığı proprieta brambi yani brambi'nin mülkü arazisini sözde sahibinden komik bir pazarlıkla satın alan ve üzerindeki baldırı çıplaklardan kurtulmanın zor olduğunu keşfediveren sinyor mobbi ( yani belki de zeroğlu), çin mahallesi halkı arasına düşünce uyanıklık edip eşitlikçi söyleme girişiyor:
  
  "burnum sizinkilerden biraz büyük ya da küçük olabilir. sonuçta bir burundur. gerçek budur dostlarım. burun burundur."
  --- spoiler ---
  
  filmden bir çıkarım daha, bazı döviz/pankartlardan çıkan yorum: dabılyu = w = viva; çünkü w l'aqua = yaşasın su!
  
  "artık beyoğlu sinemalarında amerikan dünyasının dışında kalan, bambaşka gerçeklerin filmlerini de görüyoruz. milano mucizesi, bisiklet hırsızları, pater pançeli, valizli kız..." tezer özlü - çocukluğun soğuk geceleri
  
  (bkz: tenda dos milagres)