gittin

• sol framede gece gece rastladığım uzay heparı başlığından hareketle her zaman olduğu gibi kulağıma düşen yıldız tilbe ağıtı. benim aklıma ne zaman uzay heparı gelse önce yıldız tilbe'yi düşünürüm bilmiyorum bu yalan rüzgarına dönüştürülecek bir öykü değil belki ama insan kendini bu hikayede bir tarafa sempati duyarken buluyor. ben de istemsizce iki büyük kadının şarkılarını kıyasa gidip sonunu yıldız tilbe'nin gittin'ine bağlıyor, acıdan böylesi bir parça çıkaran insana hem kahroluyor hem imreniyorum.
  
  şüphesiz yas da insanlarda yerini almış bir parça ancak gittin çok daha kapalı kalmış, çok daha katıksız durabilmiş, insanın dinlerken kaybettiklerinden başka bir şey düşünemediği bir ağıt hakikaten.
  
  nerdesin dedikçe insan aklını oynatacak gibi olur.