yarım kilo ölüm

• bülent akyürek şiiri. soyadının ilk iki harfi meymetsiz olsa bile adamın şiiri süper birader...
  
  yanağındaki derin bıçak izinden giriyorum yüreğine
  kırpma gözlerini sevdiğim, kinim ulaşmaz semtine
  hava kararmaya görsün, bir gecekondu gibi düşlerime temelleniyorsun
  ben isa'ydım sen çarmıh
  sana gerildim, sana bağlandım
  kollarına çivilendi elerim
  yaş olup gözümden kristal vazo misali yerlere düştün
  gözümden düşmüştün gönlümden değil
  beni okşayan ellerin çaresiz mültecinin sığındığı kentti
  parmakların semtlerimdi
  semtlerim sıcak ve bağlayıcıydı
  ve sen cesurdun
  sen cesur ve atılgandın
  atılgan-kırılgan-himayeciydin sen
  sen güleç ve sıcak ve içtendin, ve siperdin
  acı sözlerin çiçeklerimi dökerdi
  arkasına düştüğümüz kurtarıcımız bir istasyonda sırtından kurşunlanırdı.
  saçlarından tutunurdum geleceğe
  gelecek gelmezdi
  sen de gelmezdin çok zaman
  ellerimde güller kururdu
  aşkım kokardı kalabalık bulvarlarda
  herkes biryerlere giderdi orada
  ben sana gidemezdim
  gitmeler yalnız senin uşaklarındı
  beklemek boynumun veba'liydi
  hep susardım sen ağlasan
  sen ağlasan içimdeki vadi aşka yeşerirdi
  hafif bir gülümsesen, yüzündeki yarım ay ekvatorum olurdu
  altın bir küpeydim senin için ve beni taşımak için delmiştin kulak memelerini
  meme dedim de aklıma böğürten geldi nereden geldiyse
  böğürtleni ellerimi kullanmadan dalında yemek en büyük fantazimdi küçükken
  sen yürürken güzelim, izlerinde uygarlıklar çökerdi
  ve çıkıp gelmezdin
  ve sen yürür giderdin
  ve ben, ben olmak için beklerdim
  ellerimde güller kururdu
  kurtarıcımızı vuran katil sırtından vurulurdu