orçun kunek

• bebeğim
  güvercinim, kanaryam
  eli ojeli gözü sürmeli ceylanım
  kirpikleri balkon burnu hokka dilrubam
  fütursuz saçları rüzgarlarda savrulan ve eliyle onları aha böööyle böööyle geriye atan tanrıçam...
  bugün yine uzaklardasın
  ve ben bir başıma sokaklardayım...
  yanlış anlama hovardalık değil niyetim
  sokaklardayım iş gereği,
  iki sokak aşşaada
  kanalizasyon patlamış onu yapıyoz arkadaşlarla,
  oh bebeğim,
  sensiz bu sokaklar ne kadar da boş,
  bak patlamış kanalizasyonlar bile sen yoksun diye...
  ahhhh nevcivanım,
  aaaaahhhh ah nurtanem
  ah çarşıdan aldım bir tanem eve geldim bin tanem....
  niye hep böyle olmalı bu yani şimdi?
  mutluluğun kanadını kuyruğunu tuttum derken ellerim hep boş mu kalmalı?
  oysa bence insan hülyalara dalmalı,
  aşka sevgiye kanmalı.
  ama olmuyor olamıyor illa bi bokluk çıkıyor böğürtlen gözlüm.
  sen de bi gittin mi yoksun en az bir hafta sarımsak dişlim.
  nasıl kıyarsın bana bunca vakit civciv seslim,
  hay mına koyyim lağıma da girdik iyi mi.
  sittimin teresleri sıçıyolar sıçıyolar sıçtıkları yere bi de laylon neyin atıyolar
  oha ya oha
  koyacam geçmişlerine...
  oooof bebeğim
  seni ben neydeyim
  hidayet olum kapa lan şu patlağı
  bebeğim se..
  la olum ne biiliyim şimdi sittirtme yap bişey işte bak şef geliyo.
  oooh bebeğ...
  kafanın ortasını sitiyim göt bi işi halledemedin aaah
  ahhh bebe.. ah vurma lan puşt!
  hidayet kaydım ebene
  al la al al
  dalaanı kanırttımın patatesi
  çotanak çutana
  patara kütere
  a-ah a-aaa-ah bebeğim
  kafam yarıldı pekmez aktı
  ben hastaneye gidiyom
  kalbim egede kaldı...