beyin

• ruhla beden arasinda, bedenin ruha ya da herhangi baska bir 'deger'e hizmet etmesi icin varolan organ. gerekli algilari alan, yorumlayan, gerektiginde bir seyin gerceklesmesine sebep olmak icin bedene yollanan komutlari duzenleyen alettir. her ne kadar cisimlere kendi icinde soyut karsiliklar bularak ve bunlari noronlarda elektriksel yukler olarak hapsederek, ve dahi cisimler arasindaki sebep sonuc iliskisini, birbirine bagli noronlar seklinde temsil ederek dusunce yetisine sahip olabilen bir organ olsa da temelde hizmet etmesi gereken bir ruh oldugu icin bazen sapitabilir. cunku ruhtan gelen arzulari cogu zaman dusunce sanabilir. esasta buna zorlanan bir organdir. ne zaman arzulari gercek dusuncelerden ayirabilir o zaman aptal olmamaya baslar.. einstein kendi dali olmayan bisuru konuda atip tuttugu gibi bu konuda da ne demis bakalim, "yalnız iki şey sonsuzdur: evren ve insanın aptallığı ama birinciden emin değilim." dogru demistir bence, arzularinin (beden, nefis, gurur, $an, $ohret vs) kolesi olmus bir insan her turlu aptalligi yapabilir, cunku du$unmez, arzularini du$unce sayar, du$unur zanneder..