kavak yelleri

• yaz başı geldi mi şımarıveriyor bunlar. hep bir elden, sözleşmiş gibi o küçücük, mini minnacık pamukçuklarını salıveriyorlar ortalığa. sizi gidi pervasızlar! göz gözü görmez oluyor. beyaz bir fırtınanın içinde kalıveriyor insan. gözünü kapat, eğil, bükül, dinlemez; elinle kovarsın gitmez, sakınırsın olmaz. aciz kalırsın. küçük, şeffaf tüycüklere yenilirsin. olacak iş mi, hapşır dur artık... nereden geliyor bunlar? bakarsın, sağda solda çelimsiz, kavaklar... işte onlar, suçlu! ağaç da suçlu olur muymuş! olur. ne yapalım? keselim kavakları kurtulalım! kesmekle biter mi bunlar? bitmez, tükenmez. bilen bilir, inatçıdır; kesersin, öte yanından yine fışkırır. bastırırsın, yeni bir şıvgın verir. bir ölür, bin dirilir.