anne

• nasil yapiyor bilinmez ama, 7 gün 24 saat, bütün zamanini çantamdan sarkan askilarin otobüsün kapisina sikisacagi, ve nedense askinin falan son derece dayanikli bir materyalden yapildigi, ve benim de böyle bir durumda çantayi birakmayacak kadar salak oldugum kabülüne dayanarak, otobüsün çantamin askisindan tutarak beni yerlerde sürükleyecegi korkusuyla yasayan insan modeli. insan pimpirik yaparken bu kadar yaratici olabilir mi dedirten kisi. (bkz: canim)
  
  johanna'yla mesajlasmamizdan sonra, eklemeden duramayacagim, eklemezsem asla içimin rahat etmeyecegi edit:
  
  ben küçükken, eee... otobüsten inerken... annem de bizleydi... annem indi... abim de indi... ben de tam iniyodum... o sirada kapi kapandi.... benim ayaklarim içerde kaldi... ellerimden destek alarak duruyordum... sonra annem söför kapiyi açsin diye çirpindi... otobüs hafif hafif hareket etmeye basladi, ben ellerimle bir iki adim atmak zorunda kalmistim ki, annemin çabalariyla kapi açildi.... annem kurtardi beni... canim annem, hakkidir tabi, sürekli uyarmak... bi de gelmis burda dalga geçiyorum... essegim ben essek...
  
  (bkz: canim annem)