apatheia

• duygusuzluk.
  
  stoa felsefesinin baş ilkesi "doğaya uymak"tır. bunu gerçekleştirmek için de doğa kadar katı, sert ve duygusuz olmak gerekir. stoa okulunun kurucusu olan zenon, törebilimin ülküsü olarak apatheia'yı ileri sürer ki bu epikuros'un ataraxia'sını karşılamaktadır.
  
  istenen şey erdem ve buna varmak için gereken şey bilgelik ise, bunu da gerçekleştirecek olan apatheia'dır. doğalaşan bilge, bir kaya parçasının duygusuzluğu -ama- mutluluğu içinde olacaktır.
  
  romalı stoacı epiktetos, kişiliğinde, böylesine bir bilgeliğin örneğini vermiştir: efendisi, köle epiktetos'un sakat bacağını büküyormuş. epiktetos yavaşça, "yapma, kırarsın" demiş. efendisi aldırmayıp bükmekte devam edince bacak gerçekten kırılmış. o zaman epiktetos umursamazlıkla, "kırarsın dememiş miydim?" diye mırıldanmış.
  
  (bkz: stoacılık)
  (bkz: duyumsamazlık)
  (bkz: ataraxia)
  (bkz: tasasızlık)