yeniden hayata

• sürdüre geldiğin bir yaşam vardır, devam edersin aynı saatleri farklı günlerde yaşamaya. saat tanıdıktır, gün tanıdıktır, sürekli baktığın ayna dar bir perspektifle sadece olduğun yeri göstermektedir.
  
  birgün garip bir şekilde hayatına aslında farkında bile olmadan davet ettiğin kişi gelir. sanki farklı zamanlarda sen o kişinin dokunduğu yerlerdeki izlerini yaşamışsındır. birbirine benzer ruh halleri içinde çok daha önceden tanıştığını anlarsın. reenkarne bir karşılaşma değildir bu. belirsizliğin içerisinde yüzü olmayan bir kişinin aslında kendin olduğunu anlarsın. senin kendin için söyleyemediklerini o karşına geçip tek tek anlatır. üstelik bunu konuşarak değil bilmediğin etmediğin garip bir dünya içerisinde sessiz sözcüklere aktarıp anlatır.
  
  yeniden hayata derken, dünkü hayattan henüz yaşamadıklarını da hatırlarsın. hiçbir cümlenin tamamlanmadığı garip bir kompozisyon vermişlerdir sana. tamamla derler.
  
  hayat mı bana yeniden dedi, ben mi hayata bekle geliyorum dedim, yoksa yeniden mi hayatımla birleştim.
  
  hayat ve yeniden, tekrar yenilenerek, aslında eskileşerek değiştik. kim kimi tekrarladı anlamadım. yoksa herkes durdu da hayat mı yeniledi kendini...