uçun kuşlar uçun

• rıza tevfik bölükbaşının bir şiiri
  
  uçun kuşlar uçun doğduğum yere...
  şimdi dağlarında mor sümbül vardır.
  ormanlar koynunda bir serin dere,
  dikenler içinde sarı gül vardır.
  
  o çay ağır akar, yorgun mu bilmem?
  mehtâbı hasta mı, solgun mu bilmem?
  yaslı gelin gibi mahzun mu bilmem?
  yüce dağ başında siyah tül vardır.
  
  orda geçti, benim güzel günlerim.
  o demleri anıp bugün inlerim.
  destân-ı ömrümü okur dinlerim,
  içimde oralı bir bülbül vardır.
  
  uçun kuşlar uçun burda vefâ yok.
  öyle akarsular, öyle hava yok.
  feryâdıma karşı aksisedâ yok.
  bu yangın yerinde soğuk kül vardır.
  
  hey rıza! kederin başından aşkın,
  bitip tükenmiyor elemi aşkın,
  sende -derya gibi- daima taşkın
  daima çalkalanır bir gönül vardır.
  
  6+5=11'li hece ölçüsü kullanılmış olup ikinci dörtlükteki ilk üç cümleden tecahül-i arif (bilmezden gelme) vardır. aynı dörtlüğün son dizesinde ise açık eğretileme vardır. "siyah tül"den kasıt buluttur` : öyleymiş`