kıpçak

• öz türkçe'de ağaç kovuğu. eski türk efsanelerine göre, oğuz kağan, it baraklara karşı bir akın düzenlemiş ancak mağlup olarak, dağlar arasındaki bir nehrin ortasında bulunan küçük bir adacığa sığınmak zorunda kalmış. bu adacıkta, savaşta ölen askerlerden birinin karısı, bir çocuk doğurmuş. evleri ya da çadırları olmadığı için, büyük bir ağaç kovuğunda gerçekleşmiş doğum. bu nedenle de oğuz kağan çocuğa kıpçak adını vermiş. kıpçaklar'ın bu çocuğun soyundan geldiğine inanılır.
  (bkz: kıpçaklar)