baba

• "tak!" diye ses duyunca, bi şey düştü herhalde diye düşünüyor insan; babamdır düşen diye gelmiyor akla.
  
  gittiyse ömrümden 10 yıl, koskoca adamı yerde gördüğümde gitti. gözünü açıp "çikolata var mı? canım çekti ya." dediğinde ağlayarak gülmeye başladım; içimden de belki 100 kere "allah'ım bana fazla ömür lazım değil, aramızda paylaştır." gibi bi şeyler sayıkladım. gözümde hiçbir şeyin 1 gram bile değeri kalmadı.
  "dayanamaz bu buraya çıkarın bunu, kusar bu.” diye yine beni düşündü hasta yatağında.
  
  iyi olsun da yanına oturup güldür güldür’ü bile izleyip güleceğim.