saman sarısı

• nazim hikmet'in evet, buyuk sair oldugunu bir daha, bir daha gozume sokan siir. bir arkadasin^* da cok guzel belirttigi gibi, buyuk sair sonrasini onceler; nazim hikmet sonraki kırk yılın siirini bir yerlerinde yaratmistir. biz asagidaki dizeleri ikinci yeni'ye benzettik en cok. cansever, uyar, bunlari okumus, okumus da yazmistir diye dusunduk. ayrılıktan bahsetmesi cabası!
  
  vakit hızla ilerliyor gece yarılarına yaklaşıyoruz
  ayrılık masanın üstündeydi kahve bardağınla limonatamın arasında
  onu oraya sen koydun
  bir tas kuyunun dibindeki suydu
  bakıyorum eğilip
  bir koca kişi gülümsüyor bir buluta belli belirsiz
  sesleniyorum
  seni yitirmiş geri dönüyor sesimin yankıları
  ayrılık masanın üstündeydi cigara paketinde
  gözlüklü bir garson getirdi onu ama sen ısmarladın
  kıvrılan bir dumandı gözlerinin içinde senin
  sigaranın ucunda senin
  ve hoşça kal demeğe hazır olan avucunda
  ayrılık masanın üstündeydi dirseğini dayadığın yerdeydi
  aklından geçenlerdeydi ayrılık
  benden gizlediklerinde gizlemediklerinde
  ayrılık rahatlığındaydı senin
  senin güvenindeydi bana
  büyük korkundaydı ayrılık
  birdenbire kapın açılır gibi sevdalanmak birilerine ansızın
  oysa beni seviyorsun ama bunun farkında değilsin
  ayrılık bunu fark etmeyişindeydi senin
  ayrılık kurtulmuştu yerçekiminden ağırlığı yoktu tüy gibiydi
  diyemem tüyün de ağırlığı var ayrılığın ağırlığı yoktu
  ama kendisi vardı