rumuz goncagül

• uzun bir zaman sonra tekrar izlemişken bugun, bir çok şeyi daha iyi farkettiğim film.
  
  80lerden çok güzel panoromalarda sunan film aynı zamanda. geçenlerde kaybettiğimiz duygu asena'yı anıyorum mesela. hakan balamir'in gazetedeki arkadaşı feminist kadını gördükce. zaten bir yanıyla da, asıl göze çarpması gereken yanıyla, kadınları bilinclendirme, onların kendi ayakları üzerinde durmaları gerektiğini vurguluyor.
  
  bizim toplumumuzda vardır hani, erkek olsun, evi olsun gerisi önemli değil. evlenmek için yeter bunlar diye, yani sevgi önemli değildir önemli olan karnını doyurucak biri... ya sonrası ?
  
  belki şimdi bu tip düşünceler biraz daha değişti, ama şimdi bile istediğimiz noktada değiliz. bu yüzden 80lerde kadın hareketlerinin varlığının gerekliliğide biraz gözler önüne seriliyor.
  
  bunun dışında "evet,keske türkan şoray başka biriyle oynasaydı" diyorum. hakan balamir, tipi, kaç küsür kiloluk sakalı ve en önemlisi o bakışlarıyla işi biraz bozmuş gibi. neyseki saç, sakal burda biraz gazeteci genç(?) tipine yardım etmiş.