• "sonra birdenbire büyük bir sessizlik oldu
    bu dünyadan ilhan berk geçti dedim yürüdüm"

    bizim için de kolay olsaydı keşke bunu söyleyip yürümek. toprağın bol olsun.
  • şiir dostlarının anısını kendilerinde iz bırakan şiirleri ile yad ettikleri şair.

    "teşekkür

    evet hep açık gidip gelen ağzın içindi;
    gökyüzünün o huysuz maviliği içindi;
    elma kokan bir türkçeyle konuştuğun içindi;
    ölümün sefil, kötü belleği içindi;
    her gün pazar kurulan o sokaklar içindi;
    saçında uykusu kaçmış çiçekler ıslattığın içindi;
    çocuklar okuldan dönüyormuş gibi sesin içindi;

    işte bütün ama bütün bunlar için sana teşekkür derim." *

    "keçiyolu

    bomboş oturdum rüzgarı dinledim
    (yay burcundan dönen). irmağın
    dediklerine geçtim sonra.
    geçip gidiyordum beni görmüyordu
    ot yüklü bir akşam, yarım bir
    ay.

    arkamdan başını kaldırıp
    bakmıştı yol.
    (dikenler, gri otlar)
    kocamış bir suyum ben. bana
    ormanın sesini anlat. sesini
    çayırların.

    sessizlik. hep bu sessizlik.

    keçiyoluna çıkarın beni.
    burda ölemem."*
  • "ilhan berk, 1918. manisa, boy: 1.70, göz: kara, renk:
    buğday. bir insan. herkes gibi.
    bir fotoğrafta uzun pantolonlar, uzun saçlar, uzun
    kollar. bilinmez niçin?
    ...
    durgun, sıkıntılı
    sanki yeryüzünün düşme hızını inceliyordur
    beyaz, uzun, güzel bir kadının elinden tuttuğu yeryüzünün
    ...
    sen ki ilhan berk yaşadın iyi kötü

    tanıdın otları böcekleri
    acıyı uzun
    gördün ihtiyar avrupa'yı, çölü
    yürüdün aşkların üstüne
    aldın dersini
    ... " (ilhan berk, "kül" kitabındaki "ilhan berk" adlı şiirinden, adam yayınları)

    toprağı bol olsun, huzur içinde yatsın...
  • giden harhangi birinden çok daha fazlasıdır ilhan berk. unutamayacağım birisi çünkü şiirleri vardı ve şiirleri hep olacak. öldüğünü söylemek çok eksik olur. şairler ölmediği gibi, onun şiirleri öylesine gençti ki, bir kalbin durması o şiirlerin söylenmeye devam edeceği gerçeğini değiştirmiyor. hatta daha söylenmemişlerinin, berk'in zihninde devinip duranlarının bile.

    böylesi dipdiri söyleyişler, benim için giderek daha da mucize gibiydi. onca yaşanmışlığa rağmen, onca yazmışlığa rağmen, bitmeyen tükenmeyen şiir ateşiyle, kıvıl kıvıl dizeler kuran, akla hayala sığmayan kelimeleri birleştirip dağıtan, sanki iki sevgili, sanki "bininci kere ilk defa" birbirlerini görüyormuş gibi, nasıl yanyana gelebilirler böyle diye beni düşündüren, heycanlandıran; hayret ettiğim; sanki şairin kanatları vardır diye inanan platon gibi, kanatları vardır sandığım, mucize gibi biridir benim için ilhan berk. böyle olunca da, somutlukla, ölmek gibi bir şey yaptığına nasıl inanayım?

    başka şarilerde vardır sevdiğim. hepsinin de başka bir şey vardır sevmek için. berk'in şiirinin en sevilesi yanı, yaz geceleri ateş böceği gördüğüm zaman sevdiğim, sevindiğim, heycanlandığım şeye benzer. tutmak istediğim ama tutamadığım her şey gibi, sahip olmak istediğim ama hayalini bile kuramayacağım şeye benzer. asla yazamayacağım şeylere benzer. durduğuna inanmak istemiyorum. yazıladuran bir şeymiş gibi...

    şairlerin hayatına da kastedebilen ölüm, gerçekte bir çizgi çiziyor bugün ilhan berk'i sevenlerin imgeler dünyasına. o çizginin diğer yanında, bir başka şekilde kelimeler birleştirmeye, dizelerden evler kurmaya, bacalarına kuşlar koymaya, penceresinden bakmaya devam ediyor. biz, yine burda kalıyoruz.
  • masumiyet müzesine odaklı mülakatını seyrederken ntv'de orhan pamuk'un, reklam aralarından birinde cnn turk'u açacak oldum. a bir baktım ilhan berk. sevinçli, seyretmeye koyuldum. aklımdan şiirleri geldi geçti. bodrum'da yaşadığı geldi geçti. birgün bodrum'da yaşamaya başlayınca görüşürüz belki diye de düşündüm hatta bir an galiba. sonra resimlerine geldi konu. dur bakayım dedim bir sergi mi açtı acaba onun tanıtımı gibi birşey mi ?

    ve birden pat diye 30 ağustos'ta toprağa verilecek diye birşeyler gördüm. ölüm karşısında ahlar ve vahlarla pozisyon alanlardan değilim. hele ki ilhan berk'in vari ölümler karşısında hiç değil.

    bir an şaşırdım ama.

    ve fakat sonra kendimi ferhan şensoy'un turgut uyar için yazdığı şiiri berk'e uyarlarken buldum.

    sonra 5-6 gündür kendi kendime tekrarladığım bir şiirine odaklandı dikkatim,

    "siz alazlar, ışıltılar ve sonsuz zamandınız.
    ..."
  • sulara karışmıştır.
  • artık saygı ve rahmetle anacağımız sanatçımız.
    http://www.ntvmsnbc.com/news/457650.asp
    http://www.ntvmsnbc.com/news/457757.asp
  • galataya ve peraya beni asık eden sair.ben de bos degildim elbet.topragın bol olsun guzel insan...
  • cemal süreya'nın, edip cansever'in, turgut uyar'ın, ece ayhan'ın yanına gitmiştir.

    yeterince erken doğamadığıma çok üzülüyorum bazen, bu adamların hep beraber oturduğu bir meyhane masasına uzaklardan bakan bir köşeye sandalyemi çekip o güzel sohbetlerini - hiç olmazsa - izlemek vardı. kısmet olmadı, ikinci yeni'den de neredeyse kimse kalmadı.

    umarım bulutların üzerinde rakı içiliyordur.
  • (bkz: uzun bir adam)
hesabın var mı? giriş yap