• zaman zaman "öldüren allah sonradan diriltebiliyor" olabilir. (bkz: tren faciasinda olu sayisinin 140dan 36ya dusmesi)
  • 20 yıl önce amcam, trenle trenin yanaştığı demir zımbırtılar var ya onun arasında kaldı. aile apartmanında oturuyoruz o zamanlar, öldü diye haber geldi. ortalık karıştı.
    babam ve amcamlar hastaneye gittiklerinde şok olmuşlar; amcam sedyede, karnındaki tüm organlar dışarda toplayıp sokuşturmuşlar falan, babamın elini tutup 'abi ölmeme izin vermesinler ne olur' demiş. sonra ameliyat masası... ameliyat esnasında tam 2 kez kalbi durup üstünü örtmeleri, derken geri gelmesi... bana bunu biri anlatsa 'siktir git lan yavşak, adam mı yiyon?' derim büyük ihtimal. ameliyettaki doktorlardan biri de akraba, ki kendisinin öyle dinle mistizmle alakası yok. hani anlatan, 2 kez öldü diye ameliyatı bıraktık, diyen o olmasa yine bi bit yeniği arıcam da yok. gerçek bu.
    amcam şu an sapasağlam. vücudunda ameliyat izleri hariç hiçbir sorun yok. saçmasapan bi sebeple ölen insanlar var, bi de amcam gibi üstü örtülüp yaşamaya devam edenler var. orda iş nedir bilemiyorum. öldürmüyor allah bazen diyor ve bu lafa selam çakıyorum.
  • (bkz: guldurmeyen allah guldurmuyor)
  • inanılası, duyunca ya ya öyle kardeş bizim bi halit amca vardı... deyilesi söz grubu. aslında bunlar bayaa turetilmis ama toplumca gereken ilgiyi gormemistir ne yazık ki. mesela: allah kodummu oturtuyo, oldurdumu de tam olduruo, allahın sopası var mı? yoksa nası koyuyo, bizim enişteye araba çarptı arabayı allah mı gonderdi yada gokten zembille mi indi? gibi...
  • (bkz: oldurmayan allah oldurmuyor)
  • (bkz: surundurmek isteyen allah oldurmuyor)
  • bir daniel jackson bir de john mcclane'in kitabını yazdığı deyim. ikisi de hamamböceği tıynetli zira. hele jackson iyice kabus, öldürsen de bir yolunu bulup dönüyor.
  • 13 senedir bizzat deneyimlediğimiz olgu. imana gelme vesilesi mübarek.
  • mantik dolu cümle. öldürmüyorsa öldürmüyor. öldürmeyen allah öldürse daha mi iyiydi.
  • benim için doğru olan önerme. yarık damak olarak doğdum ( yani damağım yoktu, tıbbın gelişmediği bir dönemde doğmuş olsaydım besinsizlikten veya başka komplikasyonlar nedeniyle çoktan gittiydim) , 14 aylık bebeyken ciddi bir ameliyat geçirdim bu yüzden, yetmezmiş gibi nasıl yaptıysam ameliyattan sonra narkozlu halimle yataktan düşmüşüm ( deli uyumak değiminin sınırlarını aşmışım bildiğiniz). hayır o bebe halimle nasıl yaptıysam, kafayı da çarpmışım haliyle, beyin kanaması ya da bir sürü şey olabilirdi. ondan önce de anne karnında havasız kalmışım. ne zaman laf benden açılsa aile içinde efsane gibi anlatılıyor bunlar. önceden rahatsız olurdum ama alıştım artık. anlayacağınız yaşayacağım varmış. halen nedenini araştırıyorum.
hesabın var mı? giriş yap