rock bar

• (bkz: rock pub)
• bir zamanlar, kadıkalesi'ndeki eski bir taş evde ikamet eden, duvarlarında jimi hendrix posterleri bulunan, geceleri hemen önündeki sahile inerek şezlonglara yayılıp içmenin pek bir keyifli olduğu bar. rock bar, adı üstünde. şimdi yerinde çıpa isminde bir balık lokantası mevcut.
• sini üzerinde servis ettiği biraları, tuvalet kapısını perdeleyen yapış yapış kilimi, müdavimi olan erkin koray'ıyla köprü altı kemancı, 92 senesinde bir gece çıkan yangınla birden bire kül olunca, haliç'in kuzey manzarası eşliğinde midye bira rock keyfimiz bitti diye çok üzülmüş idik.
  
  oysa o yangın türkiye'nin bir süre sonra tüm büyük şehirlerini sarmalayacak rock bar kültürünün başlangıcıydı.
  aslında kemancı, köprüaltından sonra andon'un hemen dibi sayılacak yüksek girişli bir mekanla bu rock bar olayını ilk bir birinci vitese takmıştı diyebiliriz.
  biz de hızlıca o mekana yöneldik. fakat orası neredeyse orospuların pazarlandığı, uyuşturucu müptelalarının cirit attığı, olabildiğine salaş ve sidik kokan kötü bir mekandı.
  biz buraya sidikli kemancı adını takmıştık.
  ama alt yapısı rock olduğu için buradan vazgemedik de.
  
  lakin esas, yıllarca kemancı'yı kemancı yapan, meydan yönündeki evvela giriş sonra bir alt kat mekanlarıyla büyük bir çıkış yaptı.
  esasında canlı müziğinde olduğu rock bar kültürünün perde açılışı bu yeni mekanlar sayesindeydi.
  sonra benim bildiklerim, ankara'da başta manhattan ve sonra road house, antalya'da the bar, zıbar, izmir'de de 1-2 mekan vardı, yolumuz 1-2 kez düşmüş idi ama adlarını anımsayamadım, denizatı mıydı neydi biri, sonra istanbul'da diğerleri; aklıma ilk gelenler, gitar, baraka, caravan, çınaraltı, zurich, nispeten gitanes falan arka arkaya patladı. hayal kahvesi tam rock bar sayılır mı bilemiyorum bu arada.
  
  esas olarak o köprü altı kemancı, böylece popülerleşen rock bar kültürünün miladı olmuştur diyebiliriz.
  hatta o kadar markalaştı ki, metalica istanbul konseri sonrasında ekip olarak yine buraya falan gitmiştir.
  ama ortaklardan olan galip tekin (bu adamın odasında tüfek falan vardı öyle diyeyim) ve ilk mekan sahibi olan ufak tefek adını anımsayamadığım şahıs, gece hayatı eğlencesi olaylarının mafyalaşmasının içinde yuvarlanınca kendi öz büyüleri yitip gitti.
  
  sözün özü, bu işin miladı kemancı'dır paşam.
• adam gibi olanını artık bilmediğimi fark ettiğim bardır.
  
  nöt: lan şu anda çok salaş rak bara gitmek istiyorum!
• taksim dorock'in karsi sokaginda sagda pikap vardi.. hey gidi, gider ruzgari dinler ucuz bira icer eglenirdik her hafta.
• (bkz: jolly joker balans)
  (bkz: hard rock cafe)
  (bkz: mavi bar)
  (bkz: pecos)
• gitmeyi en çok özlediğim yer… mekanda içip kalkmaktan bıktım artık, gidip doyasıya eğlenmek istiyorum.
• istanbul’da canlı müzik olan mekan önerisi varsa yeşillendirebilir mi?
  
  maalesef zar zor ayakta durmaya çalışan bir kültür.
• beyoğlu'nda güzel müzik yapan kirli depo.
• kaliteli müzik,salaş bir ortam ve tüm yapmacıklıklardan uzak genellikle içkinin uygun fiyatta satıldığı yerlerdir...herkes kafasına göre takılır.rahat bir ortamdır...ayrıca hatun kaldırmak ya da paralı adamlara kanca takmak gibi nedenlerden değil müzik dinlemek ve deşarj olmak için gidilir...
  bir de içeride "kafam şişti yeaaa" tribin de ne amaçla oraya getirildikleri belli olmayan tek tük insanları her daim bulmakta mümkündür tabi...sırf kıllık olsun yani.isteğe bağlı olarak bu gibi kişilere iki tokat çakıp rahatlamakta alternatif bir seçenek olabilir.evet...