agatha christie romanlarında katili hiç bulamamak

• (bkz: okudugunu anlamamak)
• okuduğunu anlamamaktan ziyade christie'nin benzersiz kurgusu (ki bu kurgu hem diğer polisiye yazarlarının kurgularından farklıdır hem de christie'nin kendi romanları arasında da farklı şekillerde karşımıza çıkar) şüphesiz rol oynar bu durumda. christie ipuçlarını verir aslında, bunların izini sürmek için tecrübeli bir polisiye okuru olmak gerek diye düşünüyorum. ayrıca "katili bulmalıyım" dürtüsüne de gerek yoktur bence, dümdüz de okunsa gayet keyifli romanlardır.
• (bkz: doug christie)
• agatha christie'nin bir kitabında kitap boyunca katil olarak sadece tek bir isim ön plana çıkıyor kitabın son 10 sayfasında katilin neden o kişi olamıyacağı ispatlanıyor. dedektifimiz adamı temize çıkardıktan sonra son iki sayfada aslında gerçekten de katilin o olduğu ve dedektifin bizi keklediği ortaya çıkıyordu. sevmemiştim o kitabı. ingiltere kanunlarını bilmek gerekiyordu. ama diğer kitabları gerçekten çok başarılı
• agatha christie romanlarını okurken sona kadar katil bulunamayabilir ancak romanın sonunda katil mutlaka ortaya çıkar... böylelikle katili hiç bulamamak okudugunu anlamamakla aynı kapıya çıkmış olur.
• agatha christie romanlarını sondan başa doğru yazdığı için katili bulmak için karakterlerin sözlerini dikkatle incelemeniz gerekir ki, bu da çoğu zaman yanıltıcı ve dumura uğratıcı olabilir.
• (bkz: roger ackroyd cinayeti)
• kitaplarının büyük bir çoğunluğunda ya hercule poirot ya da jane marple olayı çözer.diğer kahramanların konuştukları kısımlara pek dikkat etmeyin.hercule poirot ya da jane marple'in olduğu kısımlarda katilin ipucları verilir.zaten,onlar da bu ipuçlarından cinayeti çözerler.
• (bkz: katil usak)
• agatha, katili okuyanlarin cok onceden bulmamasi icin eksik bilgi verir kitabin ortalarinda. sonlara dogru cikartir bu bilgileri ve zaten coktan katilin kim oldugu aciklaniyordur.
  ve su bir gercektir, katil gibi gözüken hic bir zaman katil degildir. en azindan ihtimaller azaliyor.