damla kendini tamamlayınca damlar

• bir özdemir asaf dizesi
• 1985 yılında siyasi tutuklularla dayanışma amacıyla şan tiyatrosunda düzenlenen gecenin adı.
  
  gençtik, ne 12 eylül öncesinde evinin önünde kurşunlanan, babasının gözleri önünde dövülen arkadaşlarımızı unutmuştuk ne de sonrasında evinin önünden yaka paça gözaltına alınan, daha ekip arabasında dövülmeye başlanan, iki ay sonra bir deri bir kemik, hasta ve bitkin evine teslim edilen komşularımızı.
  
  sıkıştırılmış, kuşatılmış, korkutulmuştuk. ama içimizde bir yerlerde isyan tazyik yapıyordu. bir yerlerde patlayacaktı biliyorduk.
  üniversitede derslerden önce sıraların üzerine oturup devrimci türküler söylemeye başlamıştık. biraz tedirgin, biraz korkarak ama her gün biraz daha coşkuyla..
  işte tam o günlere denk gelmişti bu gece.
  ve sahnede ahmet kaya vardı.
  ilk kez orada gördük kendisini.
  ilk kez orada söyledi an geliri..
  günlerce kulaklarımızda uğuldadı yağmurda bir militan ölür
  ve her türküsü sloganlarla kesildi.
  ilk kez orada haykırdık insanlık onuru işkenceyi yenecek diye
  
  gece bitiminde birileri gözaltına alındı, tutuklandı kimileri.
  kimileri de hala umut var diye sevindi yarınlar adına.
  benim gibi...
• (bkz: her şey anını bekler)
• ne zaman evlenicez diye sorup duran dişiye söylenebilecek , o manasını düşünmekle meşgulken başka konular hazırlama için vakit kazandıracak kıymetli cümle.
• yok lan, musluğa parmağnı deydirince hemen damlıyo. yanlış önerme.
• özdemir asaf'tan şahane kelam.
• hüzünlü bir gecikme içine dalıyorum
  yalnız başıma...