sophie calle

• 1953 paris doğumlu olup, kavramatik sanatla iştigal etmekte olan fransız aksanlı bir new york sakini.
• sophie calle.
  
  enis batur un, aci bilgi nin , gerisi hikaye ba$likli 6. kisminin 7-13 (sayfa: 132-147) ncu bolumlerinde sozunun konusunu konu$landirdigi sanatci .
• (bkz: new york kullanma kilavuzu)
• ayrica paul austerin leviathan adli kitabinda ki maria karakteri bu ki$iden esinlenilmi$tir.
• double game'i vardir bu insanin. bir de appointment.
• haftanın her gününde belli bir renkten oluşan yiyecekleri yiyen (örn. salı günü turuncuya ayrılmışsa havuç vb. ) kişi.
• 1953'de paris dogmus, tam anlamiyla sanatçi kisiliktir. 70'li yillarda dunya turuna cikmis; “anne” ve “baba” yazan mezar taslarini konu ettigi fotograflariyla taninmistir.
  eserlerine kattigi “objektif delil” havasi konu mankenlerinin tecrübelerini aktarmayi amaclar. buna en guzel ornegi, “kontrollu mekanlar” olarak betimledigi sehirlerde, “türev” kabul ettigi yabancilari kareledigi fotograflar ve onlara eslik eden metinler teskil eder...
  
  80'li yillarda duygu aktarimina önem veren bir yöne sapan ve son derece kasli koreograf vücudunu sergilemekten cekinmeyen sanatçimiz, kendi ciplak fotograflarini da bale figürleri esliginde cekmis, performans sergilemistir.
  
  oyun oynar, rituellere takilir, siradisidir... su aralar centre pompidou ’da m’as-tu vue? (beni gördün mü?) isimli sergisiyle anilmaktadir...
• paul auster, leviathan isimli kitabindaki maria karakterini yaratmak için bu manyak hatundan esinlenmistir...
  kitabi okuyup begenen sophie calle da maria gibi davranmaya baslar... kitapta anlatilan maceralarini aynen kendi hayatinda uygulamaya koyulur...
  mesela fooding olayini abartarak, kronodietetige merak salar ve hergün farkli bir renk yiyeceklerle kahvalti eder...
  1. pazartesi = portakal rengi
  2. sali = kirmizi
  3. çarsamba = beyaz
  4. persembe = yesil
  5. cuma = sari
  6. cumartesi = pembe
  7. pazar = siyah...
• pek çok kişi tarafından kabul edilmesi zor bir durusu var sophie calle'in..özeli ve mahremiyeti hiçe sayan bir anlayıstan yola cıkıyor tasarıları.yolda buldugu ,düşürülmüş bir telefon fihristinden o kişinin hayatına futursuzca dalıyor darma duman ediyor...o kişinin arkadaslarını arayıp görüşmek istediğini ve sadece fihristin sahibi adam hakkında konusmak istedigini söylüyor ve kabul edenlerle adım adım adama yaklaşıyor onu tanımayi öğreniyor ve bunların üstüne adama haber vermeksizin çalışmasının sonuçlarını günlük gazetede yazı dizisi şeklinde acıga cıkarıyor..ya da turistik bir otelde,gercek kimliğini gizleyerek oda temizlikçisi kılıgında müşteri odalarına girip herseyi diledigince karıstırıyor ve görüntülüyor..sonra da anlatısını kuruyor..paul austerle oluşturdukları bu projenin adı gotham handbook (new york kullanma kılavuzu) auster leviathan adlı kitabında maria karakterini yaratmak için sophie nin yasamının bazı evrelerinden yararlanmıstı ve bu projede calle'in kendi deyimiyle new york kullanma kılavuzunda yazan şöyledir..madem auster onu konu etmişti oda rolleri tersine cevirip onu eylemlerinin yazarı yapabilirdi..baska bir deyişle onunla istediği gibi oynayabilmesi için kendini auster'e sundu...bu harika kadın hayatı kopara kopara yasamayı tercih edenlerdendir ve oldukca doymus olarak ölecegi kesindir..takdir ediyorum..
• kendisi doyuma ula$ır ve her bi de absurdluğun altindan $irince kalkarken, arkasinda ondaki bu rahatliği, oyun merakini ve daha bi çok $eyi kiskanan okuyucular birakir.. yaramaz, oyun delisi bi çocuk gibi.. i$te bu takdir edilesi..