suffer little children
-
1960'lı yıllarda manchester yakınlarında çocuklar esrarengiz bir şekilde kaçırılıp öldürülmeye başlar. cesetleri saddleworth bozkırlarına gömülü olarak bulunur. sonradan katiilerin kimlikleri ortaya çıkar:myra hindley ve ian brady..o sıralar kendisi de bu çocukların yaşında olan küçük morrissey bu olanlardan çok etkilenir, büyüyüp the smiths e katılınca işte bu şarkıyı yazar.
1984 tarihli self-titled albümün kapanışını yapan bu şarkı, grubun başına epey dert açmıştır. kurbanlardan biri olan john kilbride'ın bir yakını bir pubda bu şarkıyı dinleyince gruba dava açmıştır.
"fresh lilaced moorland fields cannot hide the stolid stench of death" diyen sözleri ve müziği harikadır, the smiths şarkıları içinde çok özel bir yeri vardır.
"you might sleep, but you will never dream" ...birini lanetlemenin daha güzel bir yolunu düşünemiyorum..
over the moor, take me to the moor
dig a shallow grave
and i ll lay me down
over the moor, take me to the moor
dig a shallow grave
and i'll lay me down
lesley-anne, with your pretty white beads
oh john, you'll never be a man
and you'll never see your home again
oh manchester, so much to answer for
edward, see those alluring lights ?
tonight will be your very last night
a woman said : "i know my son is dead
i'll never rest my hands on his sacred head"
hindley wakes and hindley says :
hindley wakes, hindley wakes, hindley wakes, and says :
"oh, wherever he has gone, i have gone"
but fresh lilaced moorland fields
cannot hide the stolid stench of death
fresh lilaced moorland fields
cannot hide the stolid stench of death
but this is no easy ride
for a child cries :
"oh, find me ... find me, nothing more
we are on a sullen misty moor
we may be dead and we may be gone
but we will be, we will be, we will be, right by your side
until the day you die
this is no easy ride
we will haunt you when you laugh
yes, you could say we're a team
you might sleep
you might sleep
you might sleep
but you will never dream!
manchester, so much to answer for
oh manchester, so much to answer for -
(bkz: the moore murders)
-
-
çok acıklıdır aslında bu şarkının hikayesi. ninni gibi melodisi belki de anlattığı hikayedeki çocuklara son bir veda, son bir gülegüle niteliğindedir. ölümün en kötü yanını, sonsuza kadar uyuyabilmeyi ama asla rüya görmemeyi nasıl bu şekilde vurgulayabilir bir insan diye düşündürtür resmen. küçük bir çocuk üzerinde bu derece etki bırakacak ve ileri de ölen o küçük bedenler uğruna şarkı yazmaya kadar götürecek derece etkilemiştir morrissey'i. şarkının sonlarına doğru duyulan kahkalar ise belki de diğer tarafta mutlu olmalarını dilemenin son bir yoludur.
-
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap