• bir sure alanis morisette degil tugba ekinci dinlersek ucuzlayacak konserdir. yeni algoritma bu.
  • şahsen beklediğimi tam olarak alamadığım konserdir. çalınan şarkılar şöyleydi (sırasız yazıyorum)*:

    moratorium girişi
    uninvited
    all i really want
    perfect
    head over feet
    hand in my pocket
    eight easy steps
    unprodigal daughter
    you oughta know
    citizen of the planet
    versions of violence
    moratorium
    tapes
    that particular time

    bis
    ironic
    thank u

    all i really want ve perfect yerine under rug swept'ten iki şarkı daha çalsa daha hoş olabilirdi. bir de konsere uninvited ile girilir mi ya setlistleri gördüğümden beri düşünüyorum bunu. alanis'e başka lafım yok kadın mükemmeldi sahnede, belki seyirciyle iletişimi biraz azdı ama onun dışında oyh yani. o dönüşünü hayatım boyunca unutamam sanırım. canım benim ya. öpücüklere boğdu bizi.
    ses düzeni bir türlü ayarlanamadı, bununla birleşen dinlemeye gelmemiş sarhoş "festival gençliği" feci sinirimi bozdu. ya bir türlü anlamıyorum neden böyledir dinlemeyeceksen yiyişmeye geldiysen kusmaya sıçmaya geldiysen geç arkaya aynı ses oraya da geliyor ne bok yiyeceksen ye dinlemeye gelenleri rahat bırak. çok sinirliyim sözlük.
    aslında çok çalmış, bana kısacık geldi.
    tüm bunlara rağmen bu yıl yaşadığım en güzel geceydi.

    edit: anladım ben doyamadım alanis'e, o yüzden böyle eksik hissediyorum..
  • björk'u henuz gormedik ama simdilik 08'in en iyi konseri sifatina layik aktivitedir.

    moratorium calar gibi yapıp uninvited'la basladi; son albumden citizen of the planet, tapes, versions of violence, ve moratorium caldi. klasik olarak ironic'le bis'e geldi, thank you'yla bitirdi.

    gecenin korunde de agzımıza sıcıp opucukler atarak orta yerde bırakiverdi.
  • bu yaz bünyelere harika gelecek olan konserdir. müjdeler olsundur. kanadalı yıldız 8 yıl aradan sonra yeniden istanbulda.
  • 25 haziran 2008 turin-italya konseri setlist inin çalınacak şarkılar hakkında fikir verdiği konser

    1. uninvited
    2. all i really want
    3. 8 easy steps
    4. perfect
    5. citizen of the planet
    6. head over feet
    7. in praise of the vunerable man
    8. versions of violence
    9. not as we
    10. hand in my pocket
    11. moratorium
    12. you oughta know
    13. tapes
    14. underneath
    15. you live, you learn
    16. ironic
    17. thank you
  • uzun bir aradan sonra prenses tekrar ormanımızı şenlendirmiştir. 2000 yılında aynı yerde (parkorman) verdiği konserde adeta yoga seansından çıkıp gelmiş, dinginlik içinde bir genç kız izlemiştik. bu konserde o kız yerine daha hareketli ve sanki çok daha "rocker" bir kadın şarkıcı vardı. bu hareketliliğine karşın popoyu nasıl bu kadar büyütebildiği pek anlaşılır değildi. sık sık saçlarını salladı, kimi zaman semazenler gibi döndü durdu. ama arada seçmelere çıkmış yeni şarkıcı gibi ellerini önüne kavuşturup söylemesi de pek sempatikti.

    uninvited'la "damardan" başlayan konserde eski şarkılar yenilerin arasına serpiştirilmişti. hayranları için tatmin edici, ancak pek sürprizi olmayan, düz bir performanstı. 1.5 saati bulmadan bitti. saatin 1'i geçmiş olduğu düşünülürse normal karşılanabilir. iyi bir sesi olduğu kesin, ama belki de ses ayarları sebebiyle biraz geride kalmış gibi geldi. 3 gitar, klavye ve davuldan oluşan grup da oldukça enerjikti. ancak bu kadar konser izlemiş biri olarak bir camekanın arkasında çalan bir davula ilk defa denk geldim. sanırım davulcunun kötü çalmasından dolayı bir koruma değildi, akustik bir gerekçesi olmalı...
  • alanis sahneye ciktiginda kendimi de sasirtarak goz yaslarima hakim olamadigim konserdir. yillarin hasreti herhalde kendini disa vurdu birden. bagira bagira hayatimin bir donemine damgasini vurmus o sarkilari, hayatimin bir donemine damgasini vurmus kadinla beraber soyledim ya bu nasil bir mutluluktur nasil bir hazdir anlatamam.
  • hayatımın tartışmasız en özel anlarını yaşadığım konserdir. kendisiyle bir "meet and greet" seansı yapmamı son ana kadar kabul ettiğini beyan etmiş ve beni şaşırtmayarak fakat pek üzerek son anda bundan vazgeçmiş olsa da muhteşem bir konser gerçekleştirmiştir. gerçi son turnesi haddinden fazla jagged little pill şarkılarıyla dolu bir setlist sunsa da, en sevdiğim albüm supposed former infatuation junkie'den sadece bir şarkı çalınması gibi bir skandala her konserde imza atılsa da sahnenin en önünden ve mikrofonun tam karşısından onu izlemek ayrı bir keyifti. itiraf etmeliyim ki konser izlemeyi seven bir insan değilim. müzik benim için fazlasıyla kişisel bir şey. hele etrafımda ben şarkıcıyı dinlemek isterken şarkıyı avazı çıktığı kadar bağırarak söyleyen o kadar insan varken müzikten keyif almam pek mümkün değil. ancak o akşam gözlerimi mümkün olduğunca az kırparak, kendimi alanis'le başbaşa hissettim ve bir süre sonra gözyaşlarıma hakim olamadım. tanrıçam etiyle ve kemiğiyle karşımdaydı işte. konser çalınması gereken iki şarkı (you learn ve underneath) çalınmadan bitti. konser öncesinde alanis'in gitaristiyle tanıştım ve sonrasında bateristin bagetini aldım. unutulmaz bir geceydi ve bunun mimarı masstival'in, dolayısıyla da bülent burgaç'ın çok yaşamalarını diliyorum.
  • gecen konser kadar guzel gecmesini umdugumuz konserdir. yine yagmur yagsin, yine o yagmurluklardan dagitsinlar.
    gecen sefer yanimdaki arkadasim gitaristin firlattigi penayi havada yakalamisti, bu sefer bana nasip olsun n'olur..
    edit: bir de sapka dagitmislardi, o da cok guzeldi. hala durur evde..
  • olduğu takdirde artık bu sefer 2 elim de kanda olsa ilk çıktığı gün biletini alıp ertesi sabah işe bile gidecek olsam kaçırmayacağım konser olacaktır.
hesabın var mı? giriş yap