5 mart 2011 galatasaray kardemir karabükspor maçı

• "bu forma kutsaldır nasip olmaz herkese..." diye bir tezahürat vardı eskiden. 29 yıldır galatasaray taraftarıysam ve adım ilhansa benim de payım var yaşanan her sıkıntıda, o yüzden haketmediğim galatasaray formasını çıkarıp gidiyorum maça, kafamda galatasaray beresiyle, boynumda galatasaray atkısıyla.
  
  formamı çıkarıyorum;
  
  en ucuz kombine bileti aldığım için, yalnızca 2 tane formam olduğu için, onlarca gsstore ürünü aldığım için, bebek gibi galatasaray yatağına girdiğim için, gs bonus kartımı yeterince kullanmadığım için, gsmobile hattımı benden başka kimseye aldıramadığım için, digiturk üyeliğim olmadığından galatasaray tv'ye üye olamadığım için.
  
  formamı çıkarıyorum;
  
  ali sami sen'de içime işleyen kardan, son maç betona oturup, saatlerce giriş-çıkış çilelerine dayanamayıp hasta olduğum için, öksürükten uyuyamadığım gecenin ertesinde sesimi daha yüksek çıkaramadığım için, 90 dakika tribünde çekirdek çitleyip takım kaptanı çıkarken ölesiye yuhalayan orospu çocuğunu susturamadığım için.
  
  formamı çıkarıyorum;
  
  imza attığı antetli kağıdın üstünde galatasaray başkanı yazan adamı, galatasaray kaptanlık pazubandını koluna takan adama, üstünde galatasaray arması olan hiçbir futbolcuyu ıslıklamadığım, giden değil kalan futbolcuyu alkışladığım için ben bu formayı hak etmiyorum.
  
  belki futbol romantiğiyim, bilmiyorum. bildiğim tek şey, galatasaraylı doğdum, galatasaraylı öleceğim, belki yarın, belki yarından da yakın.