yönetim biçimi

• ülkelerin erk sahibi kişilerinin ve kurumlarının nasıl tayin edildiğini gösteren, normalde ülkenin nasıl bir yapıya sahip olduğu hakkında ipuçları vermesi gereken amma günümüzde içi iyice boşaltılan tanımlarla içinden çıkılmaz bir hal alan kavram.
  
  işte dünya üzerindeki ülkelerin yönetim biçimlerinden bir kaç örnek: (cia factbook'tan alıntı)
  
  islam cumhuriyeti, (iran, afganistan)
  krallık, (saudi arabia, united kingdom)
  anayasal cumhuriyet, (izlanda, peru, paraguay)
  parlamenter demokrasi, (çek cumhuriyeti, macaristan, israil, yeni zelanda, makedonya)
  komunist, (küba, laos, çin, vietnam, k.kore)
  federal cumhuriyet, (avusturya, almanya, meksika, venezuela)
  konfederasyon, (isviçre)
  krallık altında federal parlamenter demokrasi, (belçika)
  bağımsız cumhuriyet, (san marino)
  çokpartili demokrasi, (tayvan)
  kısıtlı demokrasi, (hong kong)
  vs.vs
  
  yönetim biçimi cumhuriyet olan bir çok ülke ya dini ya da askeri cunta ile yönetiliyor. yönetim biçimi krallık olan bir çok ülke en kral demokrasilere taş çıkartıyor.
  
  çoğunlukla, yeni yetme demokrasilerde sıklıkla karşımıza çıkan olaylar şöyle sıralanabilir:
  
  seçimlere hile karıştırıp mutlaka ve daima iktidarda kalmak.
  iktidarda kalamayacak kadar yaşlanınca partiyi oğluna devretmek.
  seçim sonrası sonuçlara isyan eden gürühu polis yoluyla terbiye etmek.
  seçimlerle oluşan hükümette, kabine üyelerinin hepsinin bir aileden olması (genellikle kral ailesi)
  seçim günü oy eksiğini kışladaki askerleri belli bölgelere sevkederek karşılamak.
  ülkenin tek televizyonu, devlet televizyonunu halkı kendi yoluna çekmek için kullanmak.
  tüm bunlara rağmen başarısız olunursa darbe yapmak.
  vs.vs.
  
  tüm bu gülünç uygulamalar gösteriyor ki, aslında, kendine ne etiket verirsen ver, etiketin altında aynı hırs ver erk sancısı yatıyor. toplumlar hazır olmadıkça demokrasi yönetimi, acemi bi piyesten öteye geçemiyor.
• "düzyazı sanatı, düzyazının anlam taşıdığı biricik yönetim biçimi olan demokrasi ile bağdaşır ancak. biri tehlikedeyse, öteki de öyledir. ve o zaman onları kalemle savunmak yetmez. bir gün gelir, kalem durmak zorunda kalır; o zaman yazarın kalemi bırakıp silaha sarılması gerekir. böylece, hangi yoldan gelmiş olursanız olun, savunduğunuz görüşler ne olursa olsun, yazın sizi kavganın ortasına atıverir; yazmak, özgürlük istemenin bir biçimidir; bir kez yazmaya başladınız mı, ister istemez bağlanmışsınızdır." jean-paul sartre - edebiyat nedir
• (bkz: türkiye'nin yüzleşemediği konular)
• yildonumu kutlanacak bir sey degildir.
• eğitimi barışçı, özgür, bilimsel ve yenilikçi yap. yönetim için hiçbir yapılanma ve teşkilatlanma yapma. het alanda muazzam akademisyenler yetiştir. bütün kararı onlar versinler. sadece bir adet ideoloji zorunlu olacak: teknokratik meritokrasi. sadece bu kadar.