hesabın var mı? giriş yap

  • build-up'ı çok iyi olduğu için hayvan gibi komik replikler barındıran dizi. bu yönüyle sadece catch-phraselerle, ya da sadece durum komedisiyle güldüren dizilerden ayrışıyor.

    misal en çok güldüğüm repliklerden birinin gelişimi şöyleydi; holt'a şaka yapmak üzere toplantı odasına gelen jake'in kürsüye mürekkep sürmekle başlayıp tepkiler neticesinde şakayı hafiflete hafiflete sonunda holt'un briefingi vereceği kürsüyü sadece yarım inç (yaklaşık 1 cm) yana kaydırabilmesi ve küsmüş bir çocuk edasıyla holt fark etmeyecek bile diye gidip yerine oturması. ancak içeri giren holt'un kürsüsünün 1 santim kadar oynadığını fark edip kahkahalara boğulması ve ağzından dökülen how did you pull this off sözleri.

    yetmezmiş gibi cold open sonrası kevin ile telefonda olması ve yes kevin they moved it a full half inch demesi ve izleyici olarak tekrar yarılman.

    bu örnek gibi 10'larca zekice espriyi, kaliteyi hiç düşürmeden her bölüm ortalığa saçarcasına yapmayı başardıkları için aktif olarak devam eden tüm diziler içerisinde en komiğinin brooklyn nine-nine olduğunu düşünüyorum.

  • şimdi millet benimki daha ideal diye saydırmaya başlayacak ve üçüncü sayfaya geldiğimizde kilo 200 boy 3 metre gibi rakamlar göreceğiz.

  • 90’lı yıllarda elektrik faturası iki ayda bir gelirdi. kimse de elektrik faturamız çok fazla diye inlemezdi.
    eğitim ücretsizdi örneğin özel okul yok denecek kadar azdı. özel üniversite yoktu.
    sümerbank diye bir yer vardı. vatandaş aklınıza gelecek her türlü kıyafeti hesaplı bir şekilde satın alabilirdi.
    sebze, meyve, süt, süt ürünleri falan son derece ucuzdu.
    bir siyasetçi bir şekilde yolsuzluğa karışırsa istifa ederdi.
    kimse cumhurbaşkanına hakaretten hapis yatmazdı.
    alkollü içecek fiyatları meşrubat fiyatlarına çok yakındı.
    öğrenci bütçenizle bir pubda bir şeyler içebilirdiniz ve bu sizin bir elektrik ya da doğalgaz faturanız kadar tutmazdı.
    televizyonda her şey sansürlenmezdi.
    liste uzar gider. hülasa şimdikinden bin kat daha modern ve medeni şartlarda yaşayan bir toplumduk.
    son olarak önceden ülkemiz mülteci cenneti değildi.

  • gelen: konuştuklarımızı sözlüğe yazmaya utanmıyor musun,sözlüğe malzeme olarak mı görüyorsun bizi?
    giden: dur ya bunları da yazayım.

  • keşmir için değer mi? diye soruyor bazı arkadaşlar. bize göre değmez bir anlamı olmayabilir. ama durum pakistan'ın kırmızı çizgisi. keşmir'in %90'ı müslümandır. haliyle bu ülke müslümanlık için ayrıldı hindistan devletinden. referandum sonuçlarında da halk pakistan'ı seçti ama o zaman ki keşmir bölge prensi katılım hakkını hindistan devletinden kullandığı için sorunlar çıktı. özellikle hindistan'ın keşmir bölge komple müslüman bir toplum olduğunu giden arkadaşlarımdan duymuştum. sonuç olarak insanız kan dökülmesi hoşumuza gitmez.

    bilmeyenler için keşmir sorunu:

    ingiltere 1947'de hindistan'dan çekilirken, prenslik şeklinde yönetilen keşmir'i hindistan ya da pakistan ile birleşme konusunda serbest bıraktı. nüfusunun yüzde 90'ı müslüman olan keşmir halkı 1947'de pakistan'a katılmaktan yana tavır alsa da dönemin prensi hindistan ile birleşmeye karar verdi. karara müslüman keşmir halkı karşı çıktı. pakistan ve hindistan'ın bölgeye asker göndermesi üzerine de taraflar 1947'de ilk kez savaştı. iki ülke arasında yine aynı nedenle 1965 ve 1999'da da savaş çıktı.

    keşmir'in yüzde 45'i hindistan'ın, yüzde 35'i pakistan'ın kontrolünde bulunuyor. bölgenin yüzde 20'sine ise çin hakim durumda. hindistan ele geçirdiği bölgeleri "cammu keşmir" eyaleti adı altında kendine bağladı. cammu keşmir, halen hindistan'da müslüman nüfusun çoğunlukta olduğu tek eyalet olma özelliği taşıyor. pakistan ise kendi kontrolü altındaki keşmir'e "azad keşmir (bağımsız keşmir)" ve "gilgit baltistan" adıyla iki özerk bölge statüsü verdi.

    birleşmiş milletler güvenlik konseyi (bmgk), 1948'den itibaren aldığı kararlarla keşmir'in askerden arındırılmasını ve geleceğinin halkoyuyla belirlenmesini öngördü. hindistan halk oylamasına sıcak bakmazken, pakistan ise bmgk kararlarının uygulanmasını istiyor

    (bkz:http://m.haber7.com/…ani-vurdu-pakistan-cevap-verdi )

  • çok saygı duyduğum bir kişiydi. çok üzüldüm. müslüm gürses'i dinleyip tüylerim diken diken olduğunda, içimden ali tekintüre ve burhan bayar'a da saygı duyardım. yeteneğini ve müzik piyasasının son dönemdeki halini son röportajında şu sözlerle dile getirilmişti;

    "insanlar birtakım şeyleri zor elde ederse onun kıymeti olur. şimdi her şey elinizin altında. insanlar işin kolayına kaçıyorlar; arayış yok, ruh zenginliği yok… yani ‘sevgiyi’ anlatırken artık o derinliği yaşamıyor insanlar. şimdi şarkı sözü yazanlarda işin kolayına kaçıyor. kendileri ruhlarından bir şeyler katacaklarına, bizlerin yaptığı şarkıların sağından solundan alıyorlar. bu kolaycılıkla iyi şarkı çıkar mı? ancak günlük dinlersin, oynarsın. şimdikiler hep oyun havası, ritim ya da dans müziği… bu durumun etkilerini 20 sene sonra göreceğiz; kültür boşluğu olacak. yaklaşık 10 senedir geleceğe taşınacak bir tane şarkı bulamazsınız.

    artık duygu dünyası da değişti. bazı şeyler çok kolay elde edilir hale geldi. kolay elde edilen şeylerin kıymeti olmaz. bundan sonra kolay kolay ne bizim gibi yazanlar gelir ne de öyle okuyanlar… çünkü o zamanın, o ortamın içinde yoğrulmuş insanlardık biz. bugün bilgisayarla, internetle yoğrulan insanın duygusundan fazla bir şey bekleyemezsin."
    toprağı bol olsun, geride kalanlarına sabır dilerim.

  • uzun yıllar bir depresyon halinde yaşadım. hem de belki en güzel yaşlarda yirmilerimde. ve bunu ben dahil kimse farketmedi. benimle aynı evde yaşayan insanlar da.
    hiç saçımı taramıyordum mesela duş almak bile büyük bir meseleydi. ne giydiğimi önemsemiyordum hiç kıyafet almıyordum.
    yolda önüme bakarak ve çok hızlı yürürdüm. ne hiç kimseyi görmek isterdim ne de görünmek.
    şimdi 30 yaşındayım. yeniden doğmaya çalışıyorum bu dünyaya. yeniden yürümeye. en zoru da kendimi sevmeye çalışıyorum. umarım bu sefer başarırım.

  • olay çalıştığım kurumda vuku bulmuştur.

    çalıştığım yerde güler yüzlü efendi bir çocuk var, bir gün baya keyifli gördüm onu, baktım herkese baklava dağıtıyor. ulan dedim ben bu gülüşü nerede görsem tanırım kesin dedim bu pezevengin çocuğu oluyor, baba oluyor..

    baktım tıngır bıngır elinde baklavayla bana doğru geliyor. o sırıtıyor ben daha çok sırıtıyorum, geldi yanıma;

    - abi merhaba
    - merhaba güzel kardeşim ( omuzlarından vuruyorum )
    - buyur abi sevinç baklavası
    - kız mı oğlam mı lan ( baklava ağızımda, konuşmasına fırsat vermeden )
    - nasıl abi anlamadım ( şaşkın şaşkın bana bakıyor )

    * 5 saniye süren birbirimize karşı boş bakışlardan sonra

    - nerde görsem bu gülüşü tanırım, araba mı ev mi aldın lan fırlama ( bozuntuya vermeden, sırıta sırata )
    - yok abi ne arabası ne evi, nerede bu pahalılıkta
    - e niçin bu baklava
    - boşanıyorum abi onun mutluluğu

    * önce bir dumura uğradım, ne oluyoruz ya dedim

    - bir kaç saniye sessizlikten sonra ağzımda baklava, üzgün üzgün hayırlısı olsun kardeşim ve sessizlik..

    sonra anladım ki bu gülüşleri nerede görsem tanımıyormuşum.

  • tübitak başkanı prof. dr. a. arif ergin'in yeniçağ gazetesi yazarı arslan bulut'a gönderdiği mektupla ortaya çıkan skandal: http://www.yenicaggazetesi.com.tr/…atti-36357yy.htm

    mektuba göre tübitak, kendi yayınlarından bugüne kadar çıkan bütün kitapları 2014'ten beri geçmişe dönük "kültürel uygunluk ve yerlilik testi"nden geçiriyor ve buna göre kitapları imha etmeye karar veriyormuş. bunun sonucu olarak sadece 2015 yılında 50.000'den fazla kitap imha edilmek üzere toplatılmış!

    evet, tübitak kitaplarının bazıları gerçekten sorunlu. konuyu gündeme getiren arslan bulut, tübitak yayınlarından çıkan ve çocuklara siyonizm aşıladığı belirtilen gökkuşağının tüm renkleri adlı çocuk kitabına itiraz etmişti: http://www.yenicaggazetesi.com.tr/…-var-36211yy.htm zira tübitak gibi aklın ve bilimin ışığını yayması gereken bir kurumun, çocuklara herhangi bir dine ait değerleri aşılaması kesinlikle kabul edilemez. ama bunlar bahane edilerek, başka kitaplar da toplatılıyor ve yok ediliyor demek ki. çünkü 2011 yılında yayımlanmış bir çocuk kitabının piyasada 50.000 baskısının kalacağını sanmıyorum.

    bu mektup sayesinde, tübitak yayınlarınca senelerce yayımlanan tüfek, mikrop ve çelik, kör saatçi, gen bencildir, modern insanın kökeni gibi kitapları şimdi neden bulamadığımız ortaya çıktı.

    bundan sonra "kültürel uygunluk ve yerlilik" adına piyasadan evrimci bütün kitapları toplatıp namaz hocası falan yayımlasınlar artık.