çocuklar korkunç allahım
-
ikinci dörtlüğündeki manayı kavrayamadığım fazıl hüsnü dağlarca şiiri. "çocuk ve allah" adıyla da biliniyor.
çocuklar korkunç allahım
çocuklar korkunç allahım;
elleri, yüzleri, saçları...
uyurlar bütün gece
yok sana ihtiyaçları.
çocuklar korkunç allahım,
bebek yaparlar haçları.
aşina değiller hatıramıza,
severken aynı ağaçları. -
ikinci dörtlüğünü şu şekilde açıklamış zülküf oruç:
isa'yı öldüren haç simgesinden bebek yapabilirler, çünkü onlar, o ağaçla (haçla) ilgili bizim sahip olduğumuz hatıralara sahip değiller. -
kurallara ve yasaklara boğulmuş bir dünyada özgürce ve masumca yaşayan çocuklara biz yetişkinlerin bakışını anlatan bir dağlarca şiiri.
-
çocuklar, seni anmak için allahım, ağaçları kesip haç yaptığımızı ya da yani işte çocukları kendimize dönüştürdüğümüzü falan bilmiyorlar; ama yine de ağaçları, haçları, bebekleri ve kendilerini başka türlü sevebiliyorlar, diyerek ciğerimizi yerindeyken ısıran şiir.
bizi kuşatan kavramın çocuk olduğuna işaret eder. dünyaya dünyadan gelen çocuktur. biz çocuktan geliyoruz. -
dağlarca'nın meşhur bir dizesi.
(bkz: çocuk ve allah) -
bir yağmur sonrasında, bir de ay ışığında görünür olan, imzasız, dikey ve mahsusî bir dövme.
-
(bkz: les choristes)
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap