efrasiyab

• efsanevi buyucu hükümdar. sahnamede iranlıların karşısında yer alır. ölüm meleğinden kaçmak için yer altında yaptığı bin sütunlu sarayına sığınır. öyle bir saraydır ki burası içerisinde kendi güneşi ve ayı bile vardır. ama bütün kudretine rağmen efrasiyab, ölüm meleğiyle yaptığı mücadeleyi kaybeder.
  bu hikayenin bugünkü semerkant'ın yanıbaşında kurulu olduğu efrasiyab tepelerinde geçtiğine inanılır.
• iranlıların alp er tunga'ya verdikleri isim
• bu efrasiyab la ilgili bi kısim vardi puslu kitalar atlasinda: eleman dunya sehirlerini birbir fethederek ilerliyor bir yone dogru. yuksek surlarla cevrili, muazzam bir sehre variyor sonunda. kusatiyor fethedemiyor bir turlu. tam o sirada haberciler geliyor, kendi baskentinin kusatma altinda oldugunu soyluyorlar. bizimkisi uzun bir yol alip variyor baskentine. bir de ne gorsun kenti kusatan kendisiymis aslinda, butun dunyayi fethedip basladigi yere gelmis.^*
• (bkz: ihsan oktay anar)
  (bkz: puslu kıtalar atlası)
  (bkz: kitab ül hiyel)
• (bkz: efrasiyabın hikayeleri)
• (bkz: efrasiyab borusu)
• şehname de turan ülkesi hükümdarı. siyavuş tan çekindiği için iranlılarla barış yapmıştır. kızını siyavuş a vermiştir.
• vaktiyle türklerle ilgili şöyle bir söz söylemiştir: türkler denizin dibinde bir istiridye kabuğunun içindeki inciye benzerler. bu denizden çıkarılııp bir hükümdarın tacını ya da bir gelinin kulaklarını süslediği zaman değer kazanır.
• dördüncü nesil yazar.
• sanılanın aksine alpertunga olarak türkleştirilmesi çok sonralara rastlar. şehnamede iran'ın düşmanı turan'ın kötücül kahramanı ve kralıdır. sonradan türk kültürü yaratılırken bu kahraman araklanmıştır.