la maison du chat-qui-pelote

• bu kitabın 1948 yılı meb baskısını buldum bir sahafta, ismine bakınca pek bir şey ummadım en başta açıkçası, zaten sayfa sayısı da düşüktü(96 sayfa). yine de sonuçta balzac’tır deyip almıştım.
  
  dün elimdeki kitabı bitirince şuna bir bakayım zaten sayfa sayısı az bir akşamda okurum ben bunu diyerek okumaya başladım.
  
  o adından ve ince oluşundan ötürü küçümsediğim kitap çok çarpıcı bir dram, ders alınması gereken bir aşk hikayesi, kimi ne kadar ve nasıl sevmeniz gerektiğini yoksa ne durumlara düşeceğinizi gösteren bir hikaye çıktı. yine önyargılarıma lanet ettim.
  
  balzac eserlerinde genel olarak şikayetçi olunan aşırı uzun tasvir durumları bu kitabın sadece başlangıç kısmında mevcut. kitabın devamı çok akıcı ve hayatın içinden hepimize örnek teşkil edecek bir hikaye barındırıyor.