4 entry daha
  • hayata duruşuyla, oradan her şeye bakışıyla, bir şeye dahil olduğu zaman ona kattığı anlamla ve sevginin asla boy ölçüşemeyeceği bir saygıyı yalnızca nefes almakla haketmesiyle bana küçük prens'i* hatırlatan; yolumun bir şekilde onunkine tesadüf etmesini her zaman büyük bir şans olarak nitelendirdiğim, paylaşmak denilen şeyin herkesin anladığından aslında çok farklı olduğuna beni hiçbir şey yapmayarak -aklındakileri paslamak dışında- ikna etmiş, başka bir yerden geldiğine, belki de bir filmin içinde yaşadığımıza beni inandırmış adam.

    tıpkı hikayede denildiği gibi;
    "ve üzüntün hafiflediğinde (zaman bütün acıları hafifletir) beni tanımış olmak hep seni mutlu edecek, dostum olarak kalacaksın. benimle gülmek isteyeceksin. bunun için de arada bir pencereni açacaksın... dostların gökyüzüne bakıp bakıp güldüğünü görünce çok şaşıracaklar! onlara 'yıldızlar hep güldürür beni!' diyeceksin. deli olduğunu düşünecekler. sana nasıl bir oyun oynadığımı görüyorsun..."

    *gökyüzü her yerde mavidir.
3 entry daha
hesabın var mı? giriş yap